روی سایت دلنوشته خدای من | سامیار زاهد و ستاره حقیقت جو کاربر انجمن یک رمان

[ستاره حقیقت جو]

خدای من بیا و کمی آرامم کن
با ذکری دعایی چیزی... اصلا اکر میتوانی
راهی نشانم‌ بده.
دلتنگ‌کسی هستم که اصلا حواسش به من نیست و
این بد ترین نوع شکنجه برای یک انسان بالغ است.​

 

[ستاره حقیقت جو]

خدای من
برای بودنش دعا کردم
ذکر گفتم
و در آخر به پاهایش اوفتادم.
تغییر چندانی صورت نگرفت
تنها از من دور تر صد و من تنها تر شدم.
او مغرور تر شد و من بیشتر خرد شدم.
هه... دیگه جه باید بکنم؟!​

 

[ستاره حقیقت جو]

آنقدر او را به خدایش نسبت دادم که دلم به تالاپ و تولوپ اوفتاده است.
دلگیرم ...
من به اندازه یک دنیا از او خدایش دلگیرم.
من از خودم دلگیرم.
من از زمانه دلگیرم.
میخواهم دل ببرم از همه چیز و همه کس اما نمیشود.
امکانش نیست.
میخواهم فرار کنم از این همه نبودن‌
اما نمیشود
فضایش نیست...!
خدایا چکار باید بکنم؟
​

 

[ستاره حقیقت جو]

خدای من پشت من بود.
با من بود.
مهربان بود و مهربانی را دوست داشت.
زیبا بود و زیبایی را دوست داشت.
از خودش تعریف نمیکرد اما خوبی هایش زبان زر خاص و عام بود.
بد اخلاق نبود اما اگر کسی خلاف قانون هایش رفتار و برخورد میکرد کمی دلگیر میشد.
عقیده ازاد را به هر کسی دادو حال...
خدای تو به غیر از جنگ و کشتار چکار کرده است؟
چرا ساکتی؟
بگو...
چکار کرده است؟​

 

[ستاره حقیقت جو]

خدایت با تمام بدی هایش متعلغِ به توست
قصد اهانت ندارم اما خب
در و تخته خوب با عم جور شده اید!​

 

[ستاره حقیقت جو]

به آسمان مینگرم.
زیباست و بسیار ترسناک.
از زیبایی و بزرگی اش وحشت میکنم.
آری وحشت میکنم وقتی به فکر فرو میروم و در آخر نتیجه ام این است
که تو از این آسمان و کل دنیا بزرگتر و زیبا تری‌.
راستش را بخواهی دلهره عجیبی تمام تنم‌ را فرا میگیرد.
اما در اخر با لبخند زیبایی به واقعیت برمیگردم.
هر جه باشد تو خدای منی
نباید از تو بترسم
باید دوستت داشته باشم!
همین و بس...!

​

 

[ستاره حقیقت جو]

خدای من خالق همه خوبی هاست.
خدای من سر چشمه تمام زیبایی هاست.
از دنیای من و پرورگارم خارج شو
و توان تحمل و درک این همه زیبایی را نداری..!​

 

[ستاره حقیقت جو]

دنیا هایمان با هم تفاوت زیادی دارد و شاید اصل ماجرا چیز دیگریست.
من به دنبال شادی تو بودم و تو به دنبال دور بودن از حواشی.
دوست دارن در یک جمع شلوغ حرف هایم را مثل پتک بر سرت بکوبانم
تا بفهمی خرد شدن یعنی جه اما هیف که تو یک روز حکم خدا را برایم داشتی!​

 

[ستاره حقیقت جو]

پایاین نزدیک است و من از دور بودن و دور ماندن از خدایم میترسم.
تو نه... خدای خودم.
راستش را بخوابید این موصوع تنها راهیی بود که میتوانستم بی مهابا به او فکر کنم و یک هدف مشخص داشته باشم ولی حالا...
بیخیالش‌
شاید یک روز و برای بار دیگر زندگیم دوباره به روزهای خوب و خوشش برگردد.​

 

[ستاره حقیقت جو]

به پایان رسید.
تمام حرف هایم.
نگاه هایم
درد هایم و..
میدانم سرت را به درد اوردم اما... بهتر است بدانی که دوستت دارم.
بیشتر از هر کسی دوستت دارم و خواهم داشت.
و حال تو را به خدای خودت میسپارم.
امیدوارم بتوانی خوب و صاف و ساده با او به توافق برسی.


پایان
۳۱ مرداد ۱۳۹۸
تقدیم به
samiar-ᶻʰᵈ​