کامل شده مجموعه اشعار جهنم من ؛ غروب نازنین | زینب میشی کاربر انجمن یک رمان

[زینب میشی]

ساخته

چه جهنمی ساخته برایم ؛
نبودنت !

 

[زینب میشی]

ترس

راستش را بگو ؛

ترسیدی که رفتی

یا ؛

از من خسته شده بودی؟

 

[زینب میشی]

خواست

رفتنم خواست تو بود
اگر به من بود ،
تا هر زمان که نفسم بود ؛
با تو میماندم

 

[زینب میشی]

فکر

فکرش را هم نمی کردم

یک روز ؛

اینجا ؛

با چنین حال پریشان ؛

از دوری ات بنالم

و اشعار جهنمی را از دل بسرایم !

 

[زینب میشی]

مرده

فکر کردی نمیخواهمت

و غزل خداحافظی خواندی
در حالی که من هنوز هم برای تو

میمردم و میمیرم !

 

[زینب میشی]

سکوت

چه سکوتی دارد نبودنت

انگار مرده ام و در گور خفته ام !

 

[زینب میشی]

کابوس

چه کابوسی شد رفتنت

تو این کابوس را قبلا دیده بودی؟

 

[زینب میشی]

دیوانه

دیوانگی هم عالمی دارد اینجا !

با نبودت ببین دیوانه شدم

 

[زینب میشی]

راه آهن

نکند یادم را با خودت به راه آهن بردی!!!

و آنجا روی ریل جا گذاشتی و یادم را

به کشتن دادی !

 

[زینب میشی]

بهشت

راه بهشت را گم کرده بودی!

که با رفتنت مرا با آتش جهنم آشنا کردی؟!

از خدا نترسیدی؟