کامل شده مجموعه اشعار جهنم من ؛ غروب نازنین | زینب میشی کاربر انجمن یک رمان

[زینب میشی]

قهوه ی مرگ

قهوه ی تلخ نکرد کامم زهر

رفتنت بال و پرم چید به مرگ !

 

[زینب میشی]

خسته

خسته شد کام من از بس گفتم
که کجایی و به من باز بیا ؛ آشفتم

 

[زینب میشی]

بودن

چه آرامشی دارد ؛

بودنت

حتی اگر نبینمت !

 

[زینب میشی]

کویر سوزان

کاش بودی و می دیدی

بی تو چون کویری سوزان

در آتش درون خویش میسوزم

 

[زینب میشی]

بی انصاف

دلتنگ لبخندی از جانب توام

بی انصاف ؛

رحمی به حالم بنما و برگرد !

 

[زینب میشی]

آه !

آه نازنینم !
وقتی نیستی چقدر
خاموشم و سردم !
همچون چراغی درون مه تاریک
چون راهی بی عبورم !

 

[زینب میشی]

تلخ

چه قدر جای خالی ات ؛
تلخ است !
قدری شیرینش نمی کنی؟

 

[زینب میشی]

دلیل هر نفس

دلیل نفسهایم بودی
چرا نفسم را بریدی؟

 

[زینب میشی]

بی من ...

آخه بی من ... !!!
الان !
چه روزگاری داری؟

 

[زینب میشی]

بودی یا نه؟

بدون توقع دوستت داشتم اما ؛

هیچ وقت نفهمیدم تو با من

در حد یک دوست بودی یا نه؟

بدون توقع دوستت داشتم اما

هیچ وقت تو را

مجبور به دوست داشتنم نکردم !