کامل شده مجموعه اشعار جهنم من ؛ غروب نازنین | زینب میشی کاربر انجمن یک رمان

[زینب میشی]

نبودن

نبودنت غذا خوردن را به من حرام کرده

نمیدانستم با احکام و رساله نیز آشنایی !

 

[زینب میشی]

کاش

کاش میدانستم با چه حالی رفتی

راضی یا ناراضی...؟!

 

[زینب میشی]

باور کنم؟

جدی جدی رفتی؟

یعنی باور کنم برنمیگردی؟

چطور توانستی پنج سال از عمرت را نادیده بگیری؟

نه ! من نمیتوانم

مگر ممکن است پنج سال از بهترین لحظات عمرم را
نادیده بگیرم ! نه نمیتوانم

 

[زینب میشی]

آرامش

آرامشم را به من بازگردان

برگرد !

 

[زینب میشی]

لحظه

در هوایی که نفس نیست دمی

تو چرا برنمی گردی لحظه ای؟

 

[زینب میشی]

سکون

آرامش و سکون قلبم را

با یک کلمه بهم ریختی

و آن چیزی نبود جز " خداحافظ " !

 

[زینب میشی]

سلام

گاهی یک سلام آرامشی ابدی می بخشد

قلبی خسته را

سلامی دوباره بگو !

 

[زینب میشی]

مگر که ...

چرا نبودت این قدر آزارم می دهد؟

مگر کِه بودی که با رفتنت به این روز افتادم؟!

 

[زینب میشی]

باز آ

برده ای تاب و توانم عزیزم

باز آ !

شهر من بی تو ندارد صفایی

باز آ !

شعر من بی تو هوای غزلش نیست عزیز

به من خسته نکردی رو ؛ به شعرم

باز آ !

 

[زینب میشی]

غزلهای مرده

بی تو شعر و غزلم مرد کجایی نفسم !

به دل خسته ی من باز بیا همنفسم