روی سایت مجموعه دلنوشته‌های آنچه از دل برآید | sama_shams کاربر انجمن یک رمان

[Sama_Shams]

***
مرا ببین!
تمام من بر پایه‌ توده‌ی بغض در گلویم استوار است...!
مرا ببین!
تمام من بر پایه دلتنگی‌های گاه و بی‌گاهم استوار است...!
مرا ببین!
تمام من بر پایه این دردهای مزمن استوار است...!
مرا ببین!
تمام من بر پایه امید واهی به مرگی تدریجی که هیچ‌گاه نمی رسد، استوار است...!
مرا ببین!
تمام من بر پایه مرگ استوار است...!
فقط گه‌گداری مرا ببین!​

 

[Sama_Shams]

***
دیوارهای وجودم فرو ریخته‌اند!
دیگر بمانم برای چه؟
در خرابه‌های ویران وجودم چه کنم؟
چرا باید در میان این حجم پریشان بمانم؟
چرا؟!
فقط بگویید چرا؟!​

 

[Sama_Shams]

***
در بطن من...
زلیخایی
قد علم کرده است!
که به هنگام حضورت...
زمین و زمان را
به مجلس تیغ و ترنج می کشاند...!
​

 

[Sama_Shams]

***
دور شدی...،
قدم‌هایت را ندیدی
که نیش‌خند زنان به چشمانم خیره بودند.
قدم هایت را ندیدی
و کبریت فاجعه را زیر جهانم کشیدی...
قدم‌هایت را ندیدی و
تمام من به آتش کشیده شد!​

 

[Sama_Shams]

***
نمی‌دانم
من بلد نبودم ساز بزنم
یا
صدای سازم دلنشین نبود...،
که جهانم حتی یک بار به ساز من نرقصید!
شاید هم...
جهان من رقصیدن بلد نبود!


پایان اولین مجموعه دلنوشته‌ی من- بیست و دوم اردیبهشت ماه سال یک‌هزار و چهارصد
​

 

[G.ASADI]

​