مشاعره مشاعره با حرف و

[فلورا.]

وصل است رشته سخنم با جهان راز

زان در سخن نصیبه ام از راز می دهند

 

[اِللا لطیفــی]

وز ملـک هم بــایــدم جستـن ز جو

کُــلُّ شَــیءهـالــک الـــّا وجــهه

بــار دیـگر از مـلـک قــربـان شـوم

آنچـه انــدر وهم ناید آن شــــــوم

 

[فلورا.]

وز ملـک هم بــایــدم جستـن ز جو

کُــلُّ شَــیءهـالــک الـــّا وجــهه

بــار دیـگر از مـلـک قــربـان شـوم

آنچـه انــدر وهم ناید آن شــــــوم

و نگوییم که شب چیز بدی است
و نگوییم که شب تاب ندارد خبر از بینش باغ

وز ملـک هم بــایــدم جستـن ز جو

کُــلُّ شَــیءهـالــک الـــّا وجــهه

بــار دیـگر از مـلـک قــربـان شـوم

آنچـه انــدر وهم ناید آن شــــــوم

 

[ملکه جهنمی❄]

وه که دامن میکشد آن سرو ناز از من هنوز
ریخت خونم را و دارد احتراز از من هنوز

 

[فلورا.]

واعظی پرسید از فرزند خویش،

هیچ میدانی مسلمانی به چیست؟

صدق و بی آزاری و خدمت به خلق

هم عبادت هم کلید زندگیست

 

[بَهآرنارنج]

وقت سحر، به آینه‌ای گفت شانه‌ای
کاوخ! فلک چه کجرو و گیتی چه تندخوست

 

[m.sina]

وقت سحر، به آینه‌ای گفت شانه‌ای
کاوخ! فلک چه کجرو و گیتی چه تندخوست

وقتی نیستی شعر دروغی ناخوشایند است
اما وقتی هستی دروغ هم در شعریست زیبا

 

[ملکه جهنمی❄]

ویرانه دل ماست که بار هر نگه تو

صدبار بنا گشت و دگر بار فرو ریخت

 

[m.sina]

ویرانه دل ماست که بار هر نگه تو

صدبار بنا گشت و دگر بار فرو ریخت

وصل خوبان در دل هجران بلای جان بود
وه که با ایشان و بی ایشان نشاید زیستن

 

[اِللا لطیفــی]

وصالِ او زِ عمر جاودان بِه
خداوندا مرا آن دِه که آن بِه