روی سایت دلنوشته دیدی دلم | aran کاربر انجمن یک رمان

[Aran]

***
چرا روزه‌ی سکوت گرفته‌ای دلم؟
چیزی بگو!
به سوالم جواب بده!
به من بگو چرا دیگری را به من ترجیح داد؟
من همدمش بودم
من رفیق غم‌هایش بودم
من قبل از اینکه دیگری بیاید با او بودم؛
اما اکنون...
خنده‌هایش، شادی‌هایش، تمام صبر و حوصله‌اش
برای دیگری‌ست!

 

[Aran]

***
در تمام پستی و بلندی‌های زندگی،
همراهم دوام آوردی!
در برابر تمام غم‌ها و سختی‌ها، دوام آوردی!
چرا؟
چرا رفتن او را نمی‌توانی تحمل کنی؟
این‌قدر سخت است فراموش کردن او؟!

​

 

[Aran]

***
شکستی...!
تکه‌هایت شد فرش زیر پاهایش...
قدم‌هایی را که با تحکم برمی‌داشت،
با تمام وجود حس کردی!
شاید او...
به خود افتخار می‌کرد که تو را شکسته است!
شاید فکر می‌کرد که لحظه‌های آخر...
اگر سنگدل باشد،
او را از یاد خواهی برد!

​

 

[Aran]

***
ای دلم!
این حقیقت است، باور کن!
او تو را برای سرگرمی می‌خواست!
چرا نمی‌دید، آن چشمان عاشقت را؟
می‌بینی؟
واقعیت است!
تو برای او، هیچ بودی...!

​

 

[Aran]

***
می‌دانم، بعد از او، نفس کشیدن را از یاد برده‌ای!
می‌دانم، برای ادامه‌ی حیات خود، تلاش نمی‌کنی!
بی‌تابی می‌کنی!
لج‌بازی می‌کنی؛
با من، با خودت،
با تقدیری که او را از تو گرفت...!

 

[Aran]

***
در کوچه پس‌کوچه‌هایت قدم زدم...
تمام خانه‌ها
تمام کوچه‌ها
تمام آدرس‌ها...
یکی بود...
صبر کن ببینم!
نکند تمام آن‌ها، به خانه‌ی عشق او ختم می‌شود؟
البته، دیگر خانه‌ای وجود ندارد!
از آن‌، تنها خرابه‌ای جا مانده‌ است که تو هنوز،
با عشق، در آن زندگی می‌کنی!
هنوز هم در انتظار او می‌نشینی!
منتظر نباش!
او دیگر رفته است... .

 

[Aran]

***
دلم!
می‌خواهی گذری کنیم از خاطرات او؟
فقط می‌خواهم به یاد بیاوریم آن روزها را!
از تو چه پنهان...
من هم دلتنگ او هستم!
من هم بی‌قرارم!
برای دیدار دوباره با او؛
اما...
می‌دانم نشدنی است... .

​

 

[Aran]

***
یادت است روزهای اول را؟
آن روزهایی که با او،
در کوچه‌های باران‌خورده‌ی پاییزی،
با عشق قدم می‌زدیم!
او با من بود!
تو، برای او می‌تپیدی!
دستانش، محبت چشمانش،
آن لبخندهای زیبایش،
هرچند که کم بودند ولی...
برای من بود...!

 

[Aran]

***
دیدی عزیزکم؟!
بالاخره آمد!
در خانه‌ام را زد!
در را که باز کردم،
با چشمانی درشت‌شده به او نگاه کردم!
دیدی خود را چگونه بر قفسه‌ی سینه‌ام می‌کوبیدی؟
همه‌ چیز را از یاد بردم!
جواب سلامش را ندادم!
زبانم بند آمده بود!
به دست دراز شده‌اش نگاه کردم...
و تمام رویاهایم فرو ریخت...!
می‌دانی، برای دیدنم نیامده بود!
آمده بود تا مرا دعوت کند
برای دیدن عهدی که با دیگری می‌بندد!

​

 

[Aran]

***
دیگر مهم نیست!
می‌فهمی دلم؟
تمام گریه‌هایم،
تمام بی‌قراری‌هایم تمام دلتنگی‌هایم، تمام عشقم...
دیگر مهم نیست!
او...
تعهد به عشق بست با دیگری
و من...
دوباره در آن کوچه ها قدم می‌زنم!
همراه با تو، دلم...
و تو باز بهانه می‌گیری...
و من فقط یک پاسخ می‌دهم:
«تنها شدیم. دیدی دلم؟!»

​