راز در پرده بر شودکف دل ،دیده منمماه من آمد خرامان کم کم و آشفته وار
روشنی بخشید آسمان را دیوانه وار
ما ز یاران چشم یاری داشتیمراز در پرده بر شودکف دل ،دیده منم
همه اسرا درون است به دل دیده صنم
ما به نیش آسمان غم نامه باران شدیمما ز یاران چشم یاری داشتیم
در دل خود بس خیالی داشتیم
عالمی آمد به ما فهماند این:
《خود غلط بود آنچه میپنداشتیم》
من پریشانم و حیرانم، مکن زین درد ویرانمما به نیش آسمان غم نامه باران شدیم
درشب چرخ وفلک سرگرم با یاران شدیم
مانده ام در منزل یاران به دردمن پریشانم و حیرانم، مکن زین درد ویرانم
که راهی نیست جز اقرار، به گیسویت گرفتارم
قاتل نفس خودم بودم و در بی خبریمانده ام در منزل یاران به درد
می کِشم این کشتی ویران به غرق
تا شب اشک وحنابندان به نقش
عشق معنی می شودیاران به غرق
تا به خودافتاده ایم ازیارهاقاتل نفس خودم بودم و در بی خبری
کشتم آن عشق که معناگر اقبال من است