کامل شده مجموعه اشعار شکوه لحظه ها | زینب میشی کاربر انجمن یک رمان

[زینب میشی]

بطن مادر

کاش از روز اول چشمهایم بسته بود
یا که دیوار دلم مخروبه نبود

کاش از اول بی دل و دیوانه وار
مهر دل بر خانه ی همسایه نبود !

کاش کوچه ی دل بن بست بود
کاش می شد چشم بست و زنده بود

کاش می شد زندگی کرد عمر را ؛
یا مرا مادر ز بطن زاده نبود !

 

[زینب میشی]

تب تلخ

تب به جانم ریشه کرده ، تبِ تلخ گناه
این چه حس است خدایا؟ مرا باز رهان

گر نگیری تو دستم در این وانفسا
چه پریشان بمانم در این بار گناه !

 

[زینب میشی]

راه و بیراه

راه ز بیراهه مرو جانا به بن بست میرسی
راه که نزدیکتر است چو روی زود میرسی

من ز بیراهه گذشتم بدیدم ثمرش
تو ز بیراه مرو تا به مقصد برسی

 

[زینب میشی]

اشرف مخلوق

شهر زندان شد میان واژه ی بود و نبود
کاش بودی تا ببینی هر کسی آدم نبود

هر کسی لایق نبودش بهر جان
اشرف مخلوق کاش آدم نبود

 

[زینب میشی]

دلتنگ

وقتی دلتنگ توام میل سخن نیست مرا
جان ز تن بیرون ، کفن نیست مرا

کاش بودی تا بدانی بی تو حالم چه بد است !
روزگارم چون شب و باغ و چمن نیست مرا

 

[زینب میشی]

درهم

تا شدم دور ز تو ؛ زندگی ام درهم ریخت
تو خدای دورمی بی تو چرا بندگی ام درهم ریخت

تا برفتی ز برم غم به دل لانه گزید
تو نبودی که شبی سادگی ام درهم ریخت

 

[زینب میشی]

صبح

صبح را با سلام بر روی ماهت دل انگیز میکنم
واژه ی عشق را با وجودت روح انگیز میکنم

تا به پایت می نوازم ساز و نوای عشق را
دی را چون بهاران به نامت شور انگیز میکنم

 

[زینب میشی]

تا بودی

تا تو بودی کِی مرا آوارگی در شب بود !
کِی مرا بی خوابی و آشفتگی در تب بود؟

تا تو بودی شام تاری بر دل زارم نبود
بی کسی و بی نشانی در روزگارم نبود

 

[زینب میشی]

این روزها ...

زندگی سخت شده این روزها
دوستی چند رنگ شده این روزها

نه صداقت به کلام هست نه ایمان در دل
نه رفاقت به کسی هست نه وفا اندر دل

 

[زینب میشی]

پر از ...

من پر از نفرتم ، تو پر از کینه و رشک
تو پر از حسرتی ، من پر از ناله و اشک

بی ثمر بود مرا عمر به تکرارِ گناه
و تو را وسوسه آلود به اصرار ؛ تباه !