روی سایت مجموعه دلنوشته‌های دلاور شامات | زهرا صالحی (تابان) کاربر انجمن یک رمان

[Taban_Art]

***
دنیای بعد از تو،
جای ماندن نیست سردار!
بعد از تو این شهر،
قربانی‌های زیادی به بار آورده است... .

 

[Taban_Art]

***
حاج قاسم!
رفتی و دیدار تو،
سخت حاصل می‌شود در خواب‌ها؛
خواب‌هایم پر زِ روزی است که تو ناگهان رفتی از این دیدارها!
عاقبت روزی برای تو دلم،
بی‌مهابا پَر به سوی کربلا خواهد زد.
عاقبت از دیدن عکس نماز خواندنت،
جان من خود را فدای آن سرت خواهد کرد... .

 

[Taban_Art]

***
می‌گویند:
«اگر عاشق کسی بشوی،
طوری می‌شود که یک لحظه تحمل دوری آن فرد را نخواهی داشت؛
دلت می‌خواهد مدام پیش تو بماند... .
کسی که عاشق شود،
می‌خواهد عشقش را برُباید!»
خدا هم روزی عاشق یک نفر شده بود؛
می‌خواست او را نزدیک خودش کند.
عاشقش شده بود؛
تحمل دور‌ی‌اش را نداشت... .
و این‌گونه،
حاج قاسم سلیمانی «شهید» شد!

 

[Taban_Art]

***
می‌نویسم به «تمنایِ» وجودت...
به «بِ» بسم‌اللهی که گفتی و هنوز تمام نشده بود؛
میدان، کشتارگاه داعشیان شده بود.
به «تمنایِ» وجودِ نفس‌هایِ دلیرانه‌ات...
به گرمیِ دستانت که کودکانه،
یتیمان شهیدشدگان را در آغوش می‌فشرد.
می‌نویسم برایت ای حاج قاسم!
تو را به «یاس‌هایِ» وجودت، دعایمان کن!

 

[Taban_Art]

***
امام حسین (ع) بود...
کربلا بود؛
خون بود و فریاد العطش!
حاج قاسم بود...
جنگ بود؛
دعا بود و ذکر!
ما بودیم...
دو راهی بود؛
وسوسه‌ی شیطان و فریاد حق!

 

[Taban_Art]

***
حاج قاسم!
شهید شدنت مبارکت باد!
آرام بخواب ای جوانمرد؛
یک عمر تو جنگیدی و ما در خواب بودیم...
حال نوبت هنرنمایی ماست.

 

[Taban_Art]

***
حاج قاسم برایم مکتب شده؛
حاج قاسمی که در آزمون شهادت، عاشقانه شهید شد!
حاج قاسمی که هنوز رهبر مشتاق دیدارش بود؛ اما نوای شهادت امام زمانش را در غباری از اشک و شوق، لبیک گفت... .

 

[Taban_Art]

***
حاج قاسم هنوز زنده است!
نیست؛ اما زنده است.
حاج قاسمِ ما لابه‌لای سنگرها در حال سرکشی‌ست.
حاج قاسم هنوز وقتی صدای اذان بلند می‌شود، صف اول_روبه‌روی خدا_زانو خواهد زد.
حاج قاسم هنوز هم هست!
حاج قاسم هنوز هم گرمابخش دستان من و روح من است.
حاج قاسم هست...!
خدا به من می‌گوید:
«او هست.»

 

[Taban_Art]

***
چشمانت تداعی کننده‌ی چشمان رهبرمان بود.
کافی بود یک «یاعلی» بگویی تا همه‌ی غم هم‌رزمان، یک‌پارچه امید و شور شهادت را نوید دهد!
هم‌رزمانت به کنار... .
حاج قاسم!
کجایی چشمان آغشته به اشک یک ملت را امید بدمی؟
راستی...
رهبر هم چشمانش از دوری‌ات بارانی شده؛
ما و هم‌رزمانت به کنار...
حواست به او بود که رفتی؟!

 

[Taban_Art]

***
سردار با رفتنت،
همه چیز به هم ریخت؛
حتی دنیای کوچک واژہ‌ها که باید تا ابد، در عزای تو، مشکی بپوشند.