مشاعره مشاعره با اشعار نیما یوشیج

[m.sina]

روزگاری رفت و هستم مبتلا
هر سری با عالم خاصی خوش است

هر که را یک چیز خوب و دلکش است
من خوشم با زندگی کوهیان

نشود کم ز من بدو گل گفت
نه به بی موقع آمدم پی جود
کم شود از کسی که خفت و به راه
دیر جنبید و رخ به من ننمود
آن که نشناخت قدر وقت درست
زیرا این طاس لاجورد چه جست

 

[Samira-M]

نشود کم ز من بدو گل گفت
نه به بی موقع آمدم پی جود
کم شود از کسی که خفت و به راه
دیر جنبید و رخ به من ننمود
آن که نشناخت قدر وقت درست
زیرا این طاس لاجورد چه جست

تازگی ها، کامرانی ها چه شد؟
چه شد آن رنگ من و آن حال من

محو شد آن اولین آمال من
شد پریده، رنگ من از رنج و درد

 

[m.sina]

تازگی ها، کامرانی ها چه شد؟
چه شد آن رنگ من و آن حال من

محو شد آن اولین آمال من
شد پریده، رنگ من از رنج و درد

در انتها مسیر نیست
مقصد لذت بردن از قدمهایی است
که بین مبدا تا مقصد بر میداریم
چایت را بنوش
نگران فردا مباش
از گندم زار من و تو
مشتی کاه میماند برای بادها

 

[Samira-M]

در انتها مسیر نیست
مقصد لذت بردن از قدمهایی است
که بین مبدا تا مقصد بر میداریم
چایت را بنوش
نگران فردا مباش
از گندم زار من و تو
مشتی کاه میماند برای بادها

آتش عشق است و گیرد در کسی
کاو ز سوز عشق، می سوزد بسی
قصه ای دارم من از یاران خویش
قصه ای از بخت و از دوران خویش

 

[بَهآرنارنج]

آتش عشق است و گیرد در کسی
کاو ز سوز عشق، می سوزد بسی
قصه ای دارم من از یاران خویش
قصه ای از بخت و از دوران خویش

شیفته پروانه بر او می پرید
دوستیش ز دل و جان می خرید

بلبل آشفته پی روی وی
راهی همی جست ز هر سوی وی

 

[m.sina]

شیفته پروانه بر او می پرید
دوستیش ز دل و جان می خرید

بلبل آشفته پی روی وی
راهی همی جست ز هر سوی وی

یک نفر در آب دارد می‌کند بیهود جان قربان
آی آدمها که بر ساحل بساط دلگشا دارید
نان به سفره،جامه تان بر تن
یک نفر در آب می‌خواند شما را

 

[Samira-M]

یک نفر در آب دارد می‌کند بیهود جان قربان
آی آدمها که بر ساحل بساط دلگشا دارید
نان به سفره،جامه تان بر تن
یک نفر در آب می‌خواند شما را

آتش عشق است و گیرد در کسی
کاو ز سوز عشق، می سوزد بسی
قصه ای دارم من از یاران خویش
قصه ای از بخت و از دوران خویش

 

[بَهآرنارنج]

آتش عشق است و گیرد در کسی
کاو ز سوز عشق، می سوزد بسی
قصه ای دارم من از یاران خویش
قصه ای از بخت و از دوران خویش

شیفته پروانه بر او می پرید
دوستیش ز دل و جان می خرید
بلبل آشفته پی روی وی
راهی همی جست ز هر سوی وی

 

[m.sina]

شیفته پروانه بر او می پرید
دوستیش ز دل و جان می خرید
بلبل آشفته پی روی وی
راهی همی جست ز هر سوی وی

یکسره دنیا خراب از اوست
و حواس من
آی نی زن که تو را آوای نی برده ست دور از ره کجایی
خانه ام ابری ست اما
ابر بارانش گرفته ست

 

[بَهآرنارنج]

یکسره دنیا خراب از اوست
و حواس من
آی نی زن که تو را آوای نی برده ست دور از ره کجایی
خانه ام ابری ست اما
ابر بارانش گرفته ست

ترا من چشم در راهم
شباهنگام
که می‌گیرند در شاخ تلاجن سایه‌ها رنگ سیاهی
وزان دلخستگانت راست اندوهی فراهم