روی سایت دلنوشته سرآغاز هر پایان | نازگل مرادی کاربر انجمن یک رمان

[* نازگـل بانــو *]

بودن بعضی‌هـا، آنقـدر عمق خَنـده‌ها، شـادی‌ها، هَیجان‌ها را زیاد می‌ڪنـد ڪه دعا می‌ڪنی، اَبَـدی باشَنـد... اَبَـدی بمانَند!
بـودن بَعضی‌ها، یڪ نعمت الهی، یڪ میوه‌ی بهشتی اَسـت ڪه نمی‌توانـی اَز آن‌ها بگذری!
مَــزه‌ی بـودَنشان، زیـر دَندانَت می‌مانَــد؛ تا اَبَــــد.
بـودَن بَعضی‌ها، یعنـی حـس خوبـی ڪه نمی‌تَــوان هیـچ جـوره اَز آن گذَشــت!
اَبَـدی بمانیــد، اَبَــدی مَـن باشیــد.

 

[* نازگـل بانــو *]

بہ اونی ڪه حرفت رو باور نمی‌ڪنه،
اونی ڪه برات احترام قائل نیست،
اونی ڪہ بقیہ رو بہ تو ترجیـح میده،
اونی ڪہ می‌خواد تو رو خراب ڪنہ، فقط برای اینڪه خودش رو بسازه،
اونی ڪہ فقط ادعای دوست داشتن می‌ڪنہ و بہ اثبات ڪه می‌رسہ جا می‌زنہ،
اونی ڪہ فرق تو رو با بقیـہ نمی‌فهمہ،
اهمیـٺ نده؛
اون نمی‌دونـہ تو چقــدر مهمی، چقدر با ارزشی!

 

[* نازگـل بانــو *]

مقاومت برای اشک نریختن،
خفه گ‌ات می‌کنه؛
و تو هی به صورتت دست می‌کشی و سعی می‌کنی لبخند احمقانه‌ای رو روی صورتت، بنشونی!

 

[* نازگـل بانــو *]

تو تنهایی؛
قبولش کن و قوی‌تر ادامه بده؛
بدون نیاز به کسی.

 

[* نازگـل بانــو *]

روزها و شب‌ها می‌گذرد
و من هنور هم در کنار پنجره، چشم به خیابان دوخته و
امید دارم که بیایی!

 

[* نازگـل بانــو *]

گاهی اوقات از عدالتت، متنفر می‎شدم؛
وقتی با لبخند، دوستت دارم هایت را به هردویمان هدیه می‌دادی!

 

[* نازگـل بانــو *]

عمیـق ترین جای دنیا،
چال لپِ توست؛
و من غرق می‌شوم در آن؛
چه مرگ لذت بخشی!

 

[* نازگـل بانــو *]

چرا توی رویاهای من، پرسه می‌زنی؟

 

[* نازگـل بانــو *]

بیا و از خیال من بگذر!

 

[* نازگـل بانــو *]

یک روز، می آیی و
من،
شما را می‌شناسم؟