منتخب مجموعه اشعار سودای جان | دیاناس کاربر انجمن یک رمان

[ماهی قرمز؛]

هوالحق

نام مجموعه: سودای جان
تگ: منتخب
نام شاعر: دیاناس
قالب اشعار: رباعی


مقدمه:
صحرای دلم برزنی از خاک و سیاهی‌ست
این نرمه‌ٔ پررنگ کمی لال و سماوی‌ست
تل و پشته‌ی طبعش به تماشای خدایی‌ست
به! این چه دلی شد که رضایش نامتناهی‌ست
این سنگ به جان کوفتن بَتَر از ظلم رجایی‌ست
این‌گونه دل از خویش کشیدن به گمانم که رهایی‌ست
​

 

[Samira-M]

| بسم رب العشق |•
​

ضمن عرض سلام و خوش آمد خدمت شما شاعر محترم؛
لطفاً قبل از شروع تایپ مجموعه اشعار خود، قوانین بخش را مطالعه کنید.
قوانین بخش اشعار کاربران

پس از ارسال بیست پست در دفتر شعرتان، می‌توانید درخواست نقد بدهید...​

​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ماهی قرمز؛]

دل به دلت نمی‌دهم ای مه جان فزای من
رو به رخت نمی‌کنم قلب من و سرای من
روی خوشت به دیگری‌ست، حرف دلت نمی‌زنی
رو به مُخت بها نده دلبرِ بی‌وفای من
​

 

[ماهی قرمز؛]

دلی دارم برای تو، پر از حیرانی و گیجی
منِ بوغاءِ سرگشته سری سوی غم انگیزی
دلی داری برای من، پر از اجحاف و بی‌مهری
منِ درمانده و حیران تنم سوی دل‌آویزی​

 

[ماهی قرمز؛]

منتی نیست تو را قد جهان خواستمت
این‌چنین تند و پریشان و عیان خواستمت
قلب من واحدی از حزن و غم و بیمارست
ناگهان بود خدایا، چه رهان خواستمت​

 

[ماهی قرمز؛]

در دلم آوار کرده، برق یک چشم نجیب
این چنین بی‌تاب گشته در پی حسی عجیب
دوش دیدم چهره‌اش مستور از رنگ نظر
سر به زیر انداخت جَلدی از چنین دید فریب​

 

[ماهی قرمز؛]

فراموشم نشد حینی فریب چشم مشکینت
به صد راز و نیاز دیدم رهی از راه تمکینت
جلو رفتم برای سحر و جادو از دل طناز چرکینت
زهی باطل خیالم وه چه خوش بُد لعل شیرینت​

 

[ماهی قرمز؛]

کجایی که بی‌سر و سامان خفته‌ام؟
این‌چنین خود را ز دنیا رانده‌ام
سخت و بد در کار این دل مانده‌ام
گور پدر عشق چه بد من مرده‌ام​

 

[ماهی قرمز؛]

دل به دلت سپرده‌ام، جان کف دست دیده‌ام
چشم دلم چو بسته شد، خنده ز لب بریده‌ام
عقل و دلم به جنگ خون من به فنا کشیده‌ام
لَیتَ بگو که مانده‌ای من بی‌جهت نمرده‌ام​

 

[ماهی قرمز؛]

آن کهنه گلِ طاقِ همان باغِ نژندم
آن گل که به رای خود دل از باغ بکندم
آن باغِ پر از زمزمه و شر و هیاهو
من ساکن آرامش قلبم، دل از باغ فکندم​