عزیز بودی روزگاری نه چندان دور
شعر میگفتی و پیش همه مسرور
دفتر شعرت ته کشید از یاد رفتی
انگار هیچگاه انجمن نبودی شرور
دخترانی داشتی دور و برت شلوغ
خدانگهدار گفتی حالا شدی منفور
هیچ کدام حتی بهت سلام نمیدن
رفته ای از یاد خاطره ها بی منظور
عادت نکن در مجازی ، مثل دیگران
بیا و گذر کن چو آنها حتی المقدور