کامل شده مجموعه اشعار عبور سایه ها | زینب میشی کاربر انجمن یک رمان

[زینب میشی]

جنون وار

تو نباشی به برم ثانیه ام دلگیر است
شب و روزم به تو وابسته ترین زنجیر است

بی تو نابودی قلبم چو رطب شیرین است
حالِ دل رو به جنون وارترین تعبیر است

 

[زینب میشی]

حریم

حریم بین ما دیوار سرد است
رخم از دوری ات تب دار و زرد است

شبی که بی تو در بستر غنودم
شبی ماتم زده از جنس درد است

 

[زینب میشی]

فال

یاد تو کردم که شاید تو بپرسی حالِ من
یا که من دیوانه ام یا تو نبودی مال من!

نعمتی دادم خدا اما گرفتش ناگهان
دیده ام بستم نبینم تو نبودی فالِ من

 

[زینب میشی]

کوچه ی یاد تو

تمام شب پرسه زدم به کوچه باغ یاد تو
مرا به حجله می برد خاطرِ باغ یاد تو

تو را ز خود گرفته ام ای عشق عاشقانه ها
مرا به اوج می برد قدم زدن به یاد تو

 

[زینب میشی]

کمی انصاف

کمی انصاف خوب است
گهی مهربان گهی نامهربانی
گهی خوب و بد و گه در فغانی

زمان مهربانی کم دوام است
به نامهری رسیدی بادوام است
به عمرم کس ندیدم چون تو دم دَمانی
به یک دم در تَحول می رود خُلقَت چه آنی!

کمی انصاف خوب است
تمام عمر و ایام شبابت
به پای ما هدر شد نام پاکت

نمودی صرف ما عمرت چه آسان
بریختی پای ما چون بذر احسان
ز گردشهای دوستانه ات زدی بی ما نرفتی
به آسایش رساندی ما غرورت را شکستی

به آسایش که گفتم کاش می بود!
دمی خُلقَت اگر ثابت به مهر می بود!
ولی افسوس شکستی این همه خوبی به ما را
به خلق و خوی تندت دادی بر باد روح ما را

اگر صبر و تحمل بر وجودت بود گاهی
جهنم بر وجود ما بهشت کردی چه آنی!
ولی صد حیف هدر شد زندگی با خلق و خویت
بهشت را چون جهنم کرده آن روی عبوست...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[زینب میشی]

کوچ

باید از تبعیدگاه یاد تو کوچ کنم
سینه را از خاطرات چشم تو پوچ کنم

باید این بار ببندم درِ قلبم محکم
سنگی روی دل نَهم راه بیفتم کم کم

بازی تلخی به دل ره دادی
دلِ از زندگی انداخته ام رد دادی

می روم از گذر کوچه ی یادت یک دم
قفل و زنجیر به پا کوچ ز شَهرت کم کم

شاید این بار فراموش کنم روی بهشتت جانم
می روم چون که نبود صاحب چشمت جانم

این خداحافظیِ تلخ گلوگیرم کرد
داده ام دست تو در دست خدا کوچ زمین گیرم کرد

 

[زینب میشی]

ظریف

ای که آن قدر ظریفی که به ناز باید گفت
ای همه هستیِ من یادت مرا درجا کُشت

تو ظریفی و سفیدی چو ماه در شب من
باید این بار ببوسد ز سر تا به دو پایت لب من

 

[زینب میشی]

عشاق

روز عشاق است و من تنها در این ماتمکده
باز تو نیستی و چه قدر حالم بَده

کاش بودی تا فقط امشب برایت جان شوم
یا که جان قربان به پایت جان دهم

 

[شرور]

همتی کن و غم خود از یاد ببر
روز عشاق است دمی شادی بخر

غم برهان و خوشی ذخیره بنما
تا انگه که شود تورا داماد پسر

 

[زینب میشی]

سحر و جادو

تو سحرم کرده ای یا جادویی در کار نیست؟
آن قَدر بی تابتم عقلی به سر انگار نیست!

تازه در گوشَت شبی خوش آرزو کردم تو را
پس چرا دلتنگتم گویی مرا آرامشی در کار نیست!