روی سایت دلنوشته دختری از تبار آسمان | zhila کاربر انجمن یک رمان

[Nyx]

خـــــــــــــــدایـــــا
یـــــــڪ امــــــروز را بگــــــــو آسمــــــــانت
جا ــــــے مـــــــن هــــــم ببــــــــارد
مدتــــــــــــ هاســـــــت دیگـــــــــر
چشمــــــــانم ســــــــو ندارنـــــــد...

 

[Nyx]

چشم‌هایم سخت باران گشته‌اند
باز باران، باز باران، سیل اشک...
دردها محبوس در بغض گلویم
شهر شب در مشکیِ چشمان من
گردش چرخ زمانه بر سرم
حکم بی پایان غم
باز باران، باز باران، باز من
باز تنهایی
که می‌گوید از این احوال من؟
باز این تنهایی و دلواپسی
باز هم در کوچه‌های بی‌کسی
باز هم جامانده‌ام
باز هم محبوس به زیر خاطرات کودکی
گردش دوران نشد آمال من.‌‌..

(آمال: آرزو... برای همین چند روز اخیر نوشته شده.)

 

[Nyx]

می‌نویسم از عشق
از سه قانون فراق؛
از عبادت، از شهادت، از قیامت اصل کار
می‌زنم دم از کمی دلواپسی
از سکوت پر شده، از بی‌کسی
می‌نگارم از نگار گمشده
یوسف چاه به دور از قافله
می‌نویسم از دلی که سوخته
بی‌کسی مُهر و لبانش دوخته
می‌زنم رودی به پهنای روان اشک غم
بر دل کاغذ، تکیده بر قلم
می‌کِشم نقشی ز تار و پود یار
یوسف نرگس، نگار در فِراق
نقشی از دوری، جدایی، رسم رسوایی بدون یار بار
هک شده بر آسمان دل که می‌نالد ز این حال خراب
یاد باد آن کشتی طوفان زده
نوح آن شعب غریب غم زده
ماه پنهان زیر ابر اسمان
یار پنهان مهدی صاحب زمان
سر رسیده صبر ما از بی‌کسی
ای عزیز فاطمه کی می‌رسی؟


ژیلا . ح

 

[Nyx]

باز من آمدم و
گمشده‌ام در تب و تابت
ویران شده این دل به تکاپوی خیالت
این صبح به پایت نرسد از غم و یادت
یادی کنم از عشق توالی محالت
بر عشق کشیدم ورق و بُر زده از دل
این دست که بازنده شدم باز فدایت...

 

[Nyx]

با اینا کـــــہ حریــــم بقیه رو می‌شکنن کاری نداشته باشین
اینا همونایــــــــــےان ڪــــــــہ وقتی بچه بودن
حداقل یــــــــــہ بارم تمرین نکردن کــــــہ وقتی رو سرامیڪ راه می‌رن پاشون رو خط نره!

 

[Nyx]

هر وقت خوردی زمین
یاد بگیر خودت بلند شی
یاد بگیر خودت رو پاهای خودت وایستی
از کسی کمک نگیری
از کجا معلوم کسی که کمکت کرده دفعه‌ی بعدی کنارت باشه؟
از کجا معلوم دفعه‌ی بعدی که خوردی زمین کمکت کنه؟
یه چیز می‌گم شاید بشکنی
ولی از کجا معلوم همون کس نزنتت زمین؟
رو پای خودت وایسا...
حتی اگه زخمات امونتون رو ببرن...

 

[Nyx]

فروخیتم؛
نخریدن،
تلنبار شد،
حناق شد،
غرق شدیم،
خفه کرد،
زیر آوارش مُردیم!
...
دردامون رو می‌گم...

 

[Nyx]

روزگار رو می‌بینی؟
همه اونایی که زدن ترکوندنم
همه اونا که زدن خوردم کردن
شکوندنم
همشون الان از من بدشون میاد!
یکی نیست بگه دوست عزیز،
داری اشتباه می‌زنی...
این منم که باید متنفر باشم!
هه!

 

[Nyx]

همه چی
یهویی شد
یهو اومد
یهو رفت
یهو همه چی خوب شد
یهو همه چی ترکید
یهو دیدیم غرق شدیم تو تنهاییامون
یهو کاخ ارزوهامون اوار شد
نمی‌دونم...
چه زلزله‌ای اومده بود که انقدر آروم بود و
انقدر تم‍یز همه چی رو خراب کرد؟
...

 

[Nyx]

با من این بار سخن از عشق مگو ای حافظ
دل من سخت فرو ریخته از تنهایی

بزن این بار رفیقم فالی
از نبودش، ز فراق، تنهایی

شکسته دلی را بنویس ای حافظ
که نگاهش به دری دوخته است

غزلی آور و حالم بنواز
از دلم؛ سوخته و ساخته است

مطربی گو که بخواند ز دلم
دل من لک زده آوازی را

از سکوتم ننویس در فالم
نکند رعشه زند آسمان را

مطرب این‌بار کمی غم بنواز
دل ما خواب رود، شاید هم

شیونی سر بدهد بر آسمان
شاید آرام شود، شاید هم!

حافظ این بار کم آورده شدی؟
غزلم کو؟ زدی فال دلم؟

نشد آیا که ز من دم بزنی؟
باشد اما تو دلم را نشکن...