دلنوشته احساسی سردرگم| miss_rahil کاربر انجمن یک رمان

[miss_rahil]

نام دلنوشته : احساسی سردرگم
نام نویسنده :miss_rahil

مقدمه:
زندگی ام در حوالی سؤال های زیادی پرسه می زند
چشمانم نمیدانم بدنبال دیدن چه چیزیست
نمیدانم این چه داستانیست
سردرگمم در کوچه های تلخ تنهایی
بدون اینکه راه را بدانم
پا برهنه قدم میزارم بر زمین سفت وسختی
که انگار لیز میخورد از زیر پاهای خسته وبرهنه ام
تقدیرم است انگار
ای تقدیر بی وفای من
دیگر زمین را هم از زیر پاهایم میکشی....

 

[miss_rahil]

گم شده ام..
در این سربالایی وپایینی های جاده روزگار
مقصدی در پیش ندارم
با چشم بسته در راهم
نمیدانم چ تقدیری در انتظار
رخ دادن در تمام زندگانی ام است...

 

[miss_rahil]

همراه با هر لبخند...
آهی عمیق از ته دلم شکل میگیرد
بالا می آید
بغض میشود
نمیزارم اشک شود
زندانی اش میکنم پشت پلکانم
نمی زارم ببارد
حکمش زندانی شدن است

 

[miss_rahil]

نخ بادبادکی که از دست کودکی رها شود
کودک پر از ناراحتی میشود...
نخ زندگی از دستم رها شده
حتی نمیتوانم ناراحت باشم
فقط پرم از دلواپسی و بغضی که پشت لبخندی پنهانش کرده ام...

 

[miss_rahil]

هربار که اسم تو می آید
هوای قلبم مه آلود می شود
دلم میخواهد ببارم
اما بغض را قورت می دهم
تا سنگ شوم
سوزش قلبم را حس میکنم
دیگر ندارمت
باید عادت کنم
عادت به نبودنت
نداشتنت
وخیلی چیزهای دیگر...

 

[miss_rahil]

گویا دلم دیگر نفسی ندارد
صدای تپش های کندش را میشنوم
اما
علاقه ای برای زندگی در آن وجود ندارد
احساس من مرده است انگار...

 

[miss_rahil]

کاش های در لحظه به لحظه های زندگی هستن
که قابل توصیف نیستن
گفتنشان هم دردی را دوا نمی کند
بهتر است
سکوت کنم
سکوتی پر از فریاد
که هیچکس معنی اش را درک نمی کند...

 

[miss_rahil]

خسته شده ام دیگر
از زندگی..
آدماش..
حرف ها..
بن بست ها..
تاریکی ها..
دلم میخواهد بخوابم
خوابی..
عمیق..
طولانی..
شبی سیه..
که دیگر طلوعی نداشته باشد

 

[miss_rahil]

محال است دگر بودنت
همانند رویایی که هیچگاه واقعیت نمیشود
اما..
تبدیل به یک کابوسی وحشتناک شده...

 

[miss_rahil]

عادت من در تلخی ها
به اختیار خودم نبود
که حالا دست کشیدن ازشون به اختیارم باشه
چ توقع های بیجایی دارن بعضی آدم ها...