روی سایت دلنوشته میغ خون | دیاناس کاربر یک رمان

[Kalŏn]

من خواب ماندنت را دیده بودم...
پس چرا رفتی؟
یعنی راست می‌گویند که خواب زن چپ است؟!

 

[Kalŏn]

کسی در مغزم می‌خندد...
چهره‌اش خیلی شبیه توست...
اما...
اصلا بی‌رحم نیست!

 

[Kalŏn]

من برای ماندنت حتی...
دست به دامان دعای مادر شدم!
حیف...
لیاقت نداشتی بی‌شرفِ دوست داشتنی‌ام...!

 

[Kalŏn]

بعدها...
غرورم لقب احمقانه‌ترین پادشاهِ جهان را به خود اختصاص می‌دهد...
وقتی که می‌رفتی...
فقط...
نگاهت کردم و هیچ نگفتم!

 

[Kalŏn]

همیشه بی اخلاق بوده‌ام!
و تو...
برایم درست مثل اخلاقی هستی که هیچ‌گاه نداشتمت...!

 

[Kalŏn]

آخرین‌بار که از زندگی‌ام لذت بردم...
همان مهربانی‌های قبل رفتنش بود!
وگرنه...
عزیزِ دل مرا چه به مهربانی؟!

 

[Kalŏn]

آمدی...
اما با دیدن حال و روزم...
اشک‌هایم...
ردِ تیغ بر دست‌هایم...
قرص‌های آرامش بخش‌م...
رفتی!
انگار خودت فهمیدی برای جبران کمی دیر است!
دیگر از تو توقعی ندارم بی‌وجودترین معشوقه‌ی دنیا...!

 

[Kalŏn]

می‌شود برگردی؟
من قلبم را پیشت جا گذاشته‌ام!

 

[Kalŏn]

وقتی که می‌رفتی...
فراموش کردی خاطراتت را با خود ببری!
حالا من مانده و خاطراتی که...
تکنیک‌های حمله و دفاع‌شان را اصلا نمی‌شناسم...!

 

[Kalŏn]

اصلا رفتنت را ندید می‌گیرم...
شکستن دلم هم فدای یک تار مویت عزیزِ جانم...
فقط...
من قلبم را برای ادامه‌ی حیاتِ ننگین‌ام لازم دارم!