روی سایت دلنوشته برگرد| دیاناس کاربر انجمن یک رمان

[Kalŏn]

مرا تهدید میکنی به نبودنت؟
انگار یادت رفته که طعم نبودنت را چند سال تجربه کرده ام!

 

[Kalŏn]

از من چیزی به جز یادت نمانده
می ترسم او هم مرا رها کند!

 

[Kalŏn]

تهدید کرده ام به مرگ
قلبی را که عاشقانه و هردم از تو یاد می کند!
اما چه سود؟
قلب است و نادانی اش!

 

[Kalŏn]

بی دلیل رفتنت را نمی دانم تقصیر کداممان بود
اما ...
بازگرد!

 

[Kalŏn]

تمام این چند سال را روی صندلی کافه سر کرده ام
درست همان جایی که گفتی:
- میرم تا تو خوشبخت باشی.
بهانه بود حرفت
تو خوشبختی و من شبیه به روحی خون آلود و به قتل رسیده!

 

[Kalŏn]

تمام روحم را میدهم
فقط ...
لحظه ای برگرد تا برای آخرین بار چشمانت را ببینم!

 

[Kalŏn]

برو!
این سرنوشت هم انگار راضی به بودنت نیست
من که دیگر هیچ!
اصلا من کی مهم بوده ام که حالا باشم؟

 

[Kalŏn]

من توهم زده بودم داشتنت را
و وقت رفتنت نالیدم:
- مال من بمان!
در حالی که تو هیچ گاه مال من نبودی!

 

[Kalŏn]

من مال مردم خور نیستم
برو!
دیگر امیدی به برگشتنت ندارم

 

[Kalŏn]

گریه برای چه؟
چیزی که شکسته شده است ...
قلب دیوانه من است!