کامل شده اشعار غیر از تو هیچکس | زینب میشی کاربر انجمن یک رمان

[زینب میشی]

خسته از ...

خسته از این ایام
فارغ از دین و دل و این دنیام

میروم خسته و دل افسرده
شایدم بال و پرم بسته و هم دل مرده

خسته از شعر و غزل های بسی تکراری
همه از عشق پریشان و شبی بیداری

میروم خسته از این بازیِ ننگ
میروم با دو سه ترفندی قشنگ

میروم زندگیِ دیگری آغاز کنم
میروم خستگی بر در دری باز کنم

 

[زینب میشی]

جلوه بهشت

مرا در آغوش بگیر
تا جلوه ی بهشت خداوندی را
همین جا تجربه کنم

 

[زینب میشی]

محال
در این دنیا که هر روزش زوال است
تمام آرزوهایش ز خوب و بد محال است

تو را من آرزو کردم کنارم
ندانستم که بودن با تو محال است

 

[زینب میشی]

بهار

زمستان رفته ای اینک بهار است
دل من در تمنا بی قرار است

تو رفتی و ندیدی بی قراریم
که تابستان شبی بعد از بهار است

 

[زینب میشی]

کجایی

تو را گم کرده ام امشب کجایی؟
تو از حالم خبر داری؟ نداری!

اگر از حال من بودت خبرها
به من آهسته میگفتی کجایی

 

[زینب میشی]

جادوی من

مرا صدا کن
به بهترین آواز
میخواهم طنین صدایت
در وجودم بپیچد
من آن قدر صدایت میکنم
تا بگویی جانم نفسم
و آن وقت است که
من از این عشق
آرامش می گیرم
تو جادوی منی
و من با تو فقط زنده ام

 

[زینب میشی]

برق نگاهت

طره ی گیسوی تو تاب مرا از دل برد
خرمن موی تو پاهای مرا در گِل برد

پاکی قلب تو هوشم ز سرم برد ولی
نه به اندازه آن برق نگاهت که تپش از دل برد

 

[زینب میشی]

مبتلا

به تو که مبتلا شدم
دل شیر پیدا کردم
زنانه پای عشق ایستادم
و مردانه از تو و غرورم دفاع کردم
هیچ چیز و هیچکس را
مانعی بر سر راهم ندیدم
و هیچ سخن سردی از جانب تو
مرا از تو و عشق آتشین تو
دور و سرد نکرد
به تو که مبتلا شدم
مردانه در این مبارزه جنگیدم
مبارزه ای که حریفانش
ایمان و عقل و احساسم بودند
زنانه عاشق شدن؛
درد دارد
دردی به بزرگی تمام حسرتهایی
که در دل یک زن
کوه می شود
کوهی که هیچ گاه به چشم
نمی آید
در برابر این همه زنانگی های بی پایان
مردانگی را یادآور شدم
و تنها یک حسرت
داغ بر دلم نهاد
اینکه صدایت کنم
و تو عاشقانه بگویی جانم!
ولی نمیدانستم
مردها که دل می بازند
ترسو می شوند
و از سایه ی خودشان نیز می گریزند
و این است
فرق بین عشق یک زن
که زنانه پای عشق می ماند
و عشق یک...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[زینب میشی]

بی وجدان

بهار رفتی بهارم شد زمستان
بشد عیدم چو فصلِ برگریزان

تو بی وجدان مرا می گفتی هستم
ولی رفتی شکست قلبم شتابان

 

[زینب میشی]

آسوده

چه بی خیال رفتی!
بدون اینکه دل مرا در نظر بگیری
راستش را بگو ؛
شبها آسوده می خوابی؟