روی سایت دلنوشته‌ی دچار | iamftmh کاربر انجمن یک رمان

[فاطمه عبدالهی]

{به نام خالق اویی که نیست}

نام دلنوشته: دچــار
به قلم: فاطمه عبدالهی (iamftmh)
تگ: منتخب
ویراستار: REIHANE_F
مقدمه:
در جواب «دوستت دارم» کسی، هرگز نگویید «من هم!» این «من همِ» لعنتی را از ذهن‌تان دور کنید و بیندازید جلوی سگ!
«من هم» بدرد عمه‌تان هم نمی‌خورد.
اصلا چه کسی «من هم» را اختراع کرد؟
جواب دوستت دارم «من هم» نیست، بفهمید احمق‌های دل شکن!
جواب دوستت دارم فقط سکوت است!
سکوت است چون لب‌ها فرصت صحبت کردن ندارند... .

​

 

[NEGIN_R]

•| بسم رب القلم |•



آنچه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند...



نویسنده‌ی عزیز، بی‌نهایت خرسندیم که دلنوشته‌های زیبایتان را در انجمن «یک رمان» به اشتراک می‌گذارید.
خواهشمندیم پیش از پست‌گذاری و شروع دلنوشته‌، قوانین بخش «دلنوشته‌های کاربران» را به خوبی مطالعه بفرمایید.
"قوانین بخش دلنوشته‌ی کاربران"

پس از گذشت حداقل ۲۰ پست از دل‌نوشته، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد دل‌نوشته بدهید. توجه داشته باشید که دل‌نوشته‌های...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[فاطمه عبدالهی]

***
دل که دهی،
تمام وجودت هم همراه او می‌رود.
جز بغضی که
گاهی؛
شبی،
نصف شبی،
کنج گلو می‌نشیند... !​

 

[فاطمه عبدالهی]

***
او، «اما»‌‌‍‌یِ من بود!
دوستت دارم اما...
اما چه؟
دیگر پس از دوستت دارم، این اراجیف چیست؟ این حرف‌ها و زمزمه‌ها که نمی‌توانم بمانم و چه و چه و چه... !
«اما» نباشید.
هیچ وقت «اما»‍‌یِ کسی نشوید.
«اما» بودن خوب نیست!​

 

[فاطمه عبدالهی]

***
جایی رسیده‌ام
که آرزو می‌کنم،
برگردی.
با تمام نامردی‌های،
دروغ‌هایت،
قربان صدقه‌های تو خالی‌ات
آرزو می‌کنم؛
فقط یک‌بار دیگر
بگویی دوستت دارم
حتی به دروغ... !​

 

[فاطمه عبدالهی]

***
«دوستت دارم»
چه واژه غریبی شده‌ است،
برای من؛ آری!
برای من واژه‌یِ غریبی شده است.
انگار در همین دو کلمه
وحشت،
اضطراب،
ناامیدی و شکست
نهفته‌ است و همه را
مدیون او هستم... .​

 

[فاطمه عبدالهی]

***
حرف زیاد هست
آنقدر زیاد که کلمات،
جملات،
پاراگراف‌ها،
کتاب‌ها و دفتر‌ها،
و هم‌چنین درختان
گنجایش حرف‌هایم را ندارند... !
حرف‌هایم نه نوشتنی‌ست و نه خواندنی،
و نه حتی شنیدنی!
این حرف‌ها را باید حس کرد؛
چشید؛
لمس و تجربه کرد
تا به عمق آن پی بُرد... .​

 

[فاطمه عبدالهی]

***
نمی‌دانم،
شاید باید برایش می‌مردم که نمردم؛
اما قول می‌دهم اگر برگردد،
برایش بمیرم
فقط
حسرت آغوشش
در آن دنیا
دیوانه‌ام خواهد کرد... .​

 

[فاطمه عبدالهی]

***
هیچ آدم بیخیالی در دنیا وجود ندارد!
آن‌ها فقط تظاهر می‌کنند...
فقط تظاهر می‌کنند که هیچ‌چیز برایشان مهم نیست.
و از این دسته آدم‌ها کم نیست؛ مثلا خودِ من!​

 

[فاطمه عبدالهی]

***
وقتی خودم را گول می‌زنم که فراموشش کرده‌ام،
ناگهان کسی می‌پرسد: «بزرگترین آرزویت چیست!؟»
و یک‌هو تا نوک زبانم می‌آید که بگویم: «برگردد» اما خفه‌خوان می‌گیرم و مبهوت به نقطه نامعلومی خیره می‌شوم... ! ​