روی سایت دلنوشته‌ی دچار | iamftmh کاربر انجمن یک رمان

[فاطمه عبدالهی]

***
تا صبح بیدار ماندن و فکر کردن تنها به یک چیز،
قطعا یک باگ هست که امیدوارم خدا در آپدیت‌های بعدی انسان این لعنتی را رفع کند! ​

 

[فاطمه عبدالهی]

***
اگر عاشق کسی شدید که عاشقتان نیست... پس باید بگویم؛
به جمع ما خوش آمدید... ما مسافران جاده یک طرفه عشق! ​

 

[فاطمه عبدالهی]

***
انگار یک چیز گم کرده‌ام
نگران چه‌ام؟ نمی‌دانم!
تردید چه دارم؟ نمی‌دانم!
می‌دانی،
شاید آمده بود، آرامش بشود؛
اما ناآرامم کرد و رفت... .​

 

[فاطمه عبدالهی]

***
کجا می‌خواهم بروم؟
بعد از تو کجا را دارم!؟
مگر آغوش تو خانه‌ام نیست!؟
مگر «هیچ‌جا خانه خود آدم نمی‌شود» حالی‌ات نیست!؟
کجا را دارم جز خانه‌ام... جز آغوش تو!​

 

[فاطمه عبدالهی]

***
او بدترینِ من بود؛
یا شاید هم بهترینِ من!
اصلاً چه کسی خوب و بد را تعیین می‌کند؟
چه کسی تعیین می‌کند چه خوب است و چه بد؟
مهم این است،
من آن ساعات را در کنارش زندگی کردم.
من در آن ساعات برای اولین‌بار زندگی کردم و همین کافی‌ست... .​

 

[فاطمه عبدالهی]

***
همیشه دعا می‌کنم کسی پس از مَرگم‌ نگوید راحت شد!
تنم می‌لرزد وقتی فکر می‌کنم چه کشیده که حال با مَرگ راحت شده است!؟
چه کشیده که مَرگ بهترین اتفاقش بوده است؟​

 

[فاطمه عبدالهی]

***
خودتان را در ثانیه‌ها، دقیقه‌ها، روز‌ها، ماه‌ها و این قالب‌های متشکل از هزاران لحظه خوب و بد غرق نکنید!
مهم این است کِی، کجا، در کنار کدامین کس و در آغوش چه کسی زندگی کرده‌اید.
با این حساب می‌توان گفت من یک ‌سال هم زندگی نکرده‌ام... .​

 

[فاطمه عبدالهی]

***
- چی خوشحالت می‌کنه؟
چه خوشحالم می‌کند؟ به راستی چه؟ چرا هیچ کاری یا چیزی به ذهنم نمی‌رسد؟ چرا ذهنم خالی از پاسخ‌هایی‌ست که باید بدهم؟
می‌دانی شاید دلیلش آن‌قدر واضح است که نمی‌بینمش! شاید چون کسی هیچ‌وقت از من نپرسید؛ چه خوشحالت می‌کند؟ ​

 

[فاطمه عبدالهی]

***
از عدالت تنها کلمه‌ای ماند و از رفاه یک فروشگاه. چه کلماتی که فقط کلمه ماندند و هیچ‌گاه به عمل تبدیل نشدند!
چه جملات انگیزشی، عاشقانه و یا تهدیدوارانه‌ای که عملی نشدند و در حد یک حرف باقی ماندند.
آدم‌ها جدیداً فقط حرف می‌زنند و با همان افسار دیگران را در دست می‌گیرند و می‌تازند؛ به سوی آسمان هفتم هدف‌های بلند پروازانه‌شان... ! ​

 

[فاطمه عبدالهی]

***
«پایان هیچ چیز غمگین نیست، چون پایانش نیست!»
زهی خیال باطل! پایان یک چیز با شروع چیز دیگری رقم می‌خورد.
معشوق من شروع جدیدی را در زندگی خود رقم زده است و می‌توان نتیجه گرفت پایان بعضی چیز‌ها غمگین خواهد ماند؛ معادله‌ای که خروجی‌اش ساده‌ست:
- من عاشق او بودم و او عاشق او... .​