روی سایت دلنوشته‌ی کاش نمی‌ماندی | I'M_MAHI کاربر انجمن یک رمان

[Mahsa_rad]

***
در اجزایِ بدنم،
همانند فیلم کوتاهی
قلب خوش‌رنگ و مهربانم،
آرام‌آرام تبدیل به سنگ می‌شد.
من نمی‌خواستم.
نمی‌خواستم همانند او و خانواده‌اش
بی‌احساس و سنگ‌دل باشم.
تمام این‌هارا مدیون‌مان بودند.​

 

[Mahsa_rad]

***
خنده‌های بلند سر می‌دادی.
جالب این‌جاست همه می‌گفتند:
حتی عین خیالش هم نیست.
ولی به همان صوت زیبای قرآن قسم،
از شب تا صبح، بالشت خیسِ خیس می‌شد!​

 

[Mahsa_rad]

***
عزیزکم؟!
ذره‌ای دلت برای گذشته تنگ نشده؟
گذشته‌ی خیال‌انگیز و شیرین‌مان را می‌گویم...!
بیا کمی خوب باش برایم، فقط کمی... .​

 

[Mahsa_rad]

***
دیدی ماندنت چه برسر من آورد؟
دخترکِ غمگین و خسته... .
آه می‌کشم به این اوضاع نابسامانمان...!
ای کاش نمی‌ماندی!​

 

[Mahsa_rad]

***
در این بوران بی‌تفاوتی یخ زده‌ام!
بیا و کمی در آغوش بگیر مرا... .
کم‌لطفی نیست مرا محروم کنی ز آغوشت؟!​

 

[Mahsa_rad]

***
احساسات...
قدم می‌زنند در کوچه‌پس‌کوچه‌های بی‌تفاوتی!
آهشان دامن‌گیرم نشود؟
ترسم از آن است!​

 

[Mahsa_rad]

***
عاشق‌کشی‌ست مگر؟
از محبت خارها گل می‌شود؛
از عاشق کشی قلب‌ها یخ می‌زند!​

 

[Mahsa_rad]

***
طعم گس لبخندها...!
پِلک‌های برهم چسبیده!
چشم‌های خیس و...
گونه‌های سرخت خبر از چه می‌دهد؟
سرّ درون یا مرگ درون؟
​

 

[Mahsa_rad]

***
روزها، سخت‌تر و سخت‌تر می‌شوند!
وقتی که پاییز می‌رسد... .
در بلندای شب، پرسه می‌زنم و آرام می‌گویم:
ای‌کاش نمی‌ماندی و این درد مرا در آغوش نمی‌برد!​

 

[Mahsa_rad]

***
دفتر خاطراتِ کهنه را بر می‌دارم...!
از همان هشت‌سالگی که درک را فهمیدم...
قصه های تلخم شروع شده بود.
از هر پنج صفحه‌ی دفتر، چهار صفحه‌اش چروکیده بود!
نه به‌خاطر گذرِ زمان، نه!
به‌خاطر اشک‌های غم‌دارِ من بود، آن چروکی...!
​