روی سایت دلنوشته‌ی حسرت واژه‌ها | ستاره لطفی کاربر انجمن یک رمان

[SETAREH LOTFI]

***
ای داد بی‌قرار است دل،
از داغ غم فکر مرگ دارد جسم.
به آن خدایی قسم که هیچ‌وقت خدایی نکرده‌است،
نالانم از زندگانی... .
مرا خروارها خاک آرام می‌کند،
جانی بی‌روح،
روحی بی‌‌جسم،
افکاری از یاد رفته!
مرا رها بگذارید. پوسیده‌ام، فرسوده‌ام، جان داده‌ام... ‌.
مرا برهانید از توجه‌های بی‌موردتان،
من تابوتی می‌خواهم از جنس چوب!
***
پایان همین است، مرگ.
ما همه در این زندگانی به دنیا آمده‌ایم تا زندگی کنیم، خوش باشیم؛ اما گاهی احساسات عوض می‌شوند!
باید ساخت، چاره‌ای نیست.

​

 

[G.ASADI]

​