مجموعه دلنوشته‌های روزنه | الهام سواری کابرانجمن یک رمان

[الهام.س]

به نام خدای عشق
نام مجموعه:روزنه
نام نویسنده: الهام سواری
مقدمه:
وقتی تمام عشقت ته‌کشیده و روزنه‌ای از امید در وجودت نمی‌بینی، آنجاست که می‌فهمی هیچ ادامه‌ای نیست، تو به اجبار و به تکرار خواهی مرد.

 

[HAKIMEH.MZ]

•| بسم رب القلم |•

آنچه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند...

نویسنده‌ی عزیز، بی‌نهایت خرسندیم که دلنوشته‌های زیبایتان را در انجمن «یک رمان» به اشتراک می‌گذارید.
خواهشمندیم پیش از پست‌گذاری و شروع دلنوشته‌، قوانین بخش «دلنوشته‌های کاربران» را به خوبی مطالعه بفرمایید.
"قوانین بخش دلنوشته‌ی کاربران"

پس از گذشت حداقل ۲۰ پست از دل‌نوشته، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد دل‌نوشته بدهید. توجه داشته باشید که دل‌نوشته‌های تگ‌دار نقد...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[الهام.س]

در اعماق قلبم آن نقطه از تاریک‌ترین صحنه‌های احساساتم، نور کوچکی به چشم می‌خورد و آن هم قطره‌ی اشکی‌ست که دیری نمی‌پاید برزمین افتاده و پخش شود.

 

[الهام.س]

گره خورده به آن نیم نگاه‌ا‌ی که سرسرانه به منه دلباخته انداختی، می‌روی ومن روزنه‌ای از امیدبرگشتنت نمی‌بینم و چقدر صدای این سکوت تکرار می‌شود.

 

[الهام.س]

دل معشوق بریده ازدلم، هرچه کردم خود کردم بادلم؛ منت کشیدن یار کارما نبود، جلویش خودرا آوار کردم انگار و یک خرابه به چشم کسی زیبا و دلچسب نیست.

 

[الهام.س]

همیشه که به آخرخط می‌رسی می‌گویند: نترس هنوز روزنه‌ای از امیدهست، اما منشأ این امید را نمی‌توان جستجوکرد، شاید تنها نوری که به چشم می‌خورد چشمان گرگ‌های گرسنه‌ایست که بوی احساسی پاک به مشامشان رسیده و درپس این روزنه‌ها انتظار مرا می‌کشند.

 

[الهام.س]

رفتنت شکافی برروی قلبم ایجادمی‌کند که از درونش می‌شود، دهلیزی تاریک وسکوت را دید و چه ترسناک است این ناکامی، و گلوسوزی را برمن زهر کرده‌ای.

 

[الهام.س]

تو بازخواهی گشت و به چشمانم می‌نگری و روزنه‌ای از امید دردلم به وجود می‌آوری برعکس چشمانت که بامن حرف می‌زنند و حس خفت را درمن زنده می‌داری، و مرا از خود معزول می‌کنی.

 

[الهام.س]

روزی مرا به منزوی کشاندی و بامن از مصاص دلدادگی‌ات سخن گفته‌ای، غفلت‌زده ازاینکه می‌روی و طاق می‌مانم، دل را به محبوس تو درآورده‌ام! هیهات ازآن که آثاری از محبت درقلبت ببینم.

 

[الهام.س]

ناکامی رخنه کرده در وجودم و برای من تدبیری جزحزن نخواهد بود، روزنه‌ها را باید نادیده گرفت و تنها درصمت خویش مرد.