مشاعره مشاعره با اشعار محمد علی بهمنی

[فلورا.]

تا بیاسایم در این هنجار و ناهنجارها
کرده‌ام یک کشتزار پنبه را در گوش چشم

روستایی‌تر از آن هستم که در شهر شما
با نگاه چشم مخموری شوم مدهوش چشم

می‌رسی پر از نگار
هرکجا رهگذار تست
شاخه‌های ارغوان شکوفه ریز
خوشه اقاقیا ستاره بار!

 

[m.sina]

می‌رسی پر از نگار
هرکجا رهگذار تست
شاخه‌های ارغوان شکوفه ریز
خوشه اقاقیا ستاره بار!

رسیده‌ها چه غریب و نچیده می‌افتد
به پای ه*رز علف‌های باغ کال پرست

رسیده‌ام به کمالی که جز انا الحق نیست
کمال، دار برای من کمال پرست

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[فلورا.]

رسیده‌ها چه غریب و نچیده می‌افتد
به پای ه*رز علف‌های باغ کال پرست

رسیده‌ام به کمالی که جز انا الحق نیست
کمال، دار برای من کمال پرست

تا این غرل شبیه غزل های من شود
چیزی شبیه عطر حضور شما کم است

گاهی ترا کنار خود احساس می کنم
اما چقدر دل خوشی خواب ها کم است!

 

[m.sina]

تا این غرل شبیه غزل های من شود
چیزی شبیه عطر حضور شما کم است

گاهی ترا کنار خود احساس می کنم
اما چقدر دل خوشی خواب ها کم است!

تو در منی و شعرم اگر حافظانه نیست
عشقت نه سرسری ست که از سر به در شود

آرامشم همیشه مرا رنج داده‌است
شور خطر کجاست که رنجم به سر شود

 

[فلورا.]

تو در منی و شعرم اگر حافظانه نیست
عشقت نه سرسری ست که از سر به در شود

آرامشم همیشه مرا رنج داده‌است
شور خطر کجاست که رنجم به سر شود

دیشب هوایی تو شدم باز ، این غزل

صادق ترین گواه دل تنگ ما ، بهار

گل های بی شمیم به وجدم نمی کشند

رقصی در این میانه بماناد تا بهار!

 

[m.sina]

دیشب هوایی تو شدم باز ، این غزل

صادق ترین گواه دل تنگ ما ، بهار

گل های بی شمیم به وجدم نمی کشند

رقصی در این میانه بماناد تا بهار!

رنگ سال گذشته را دارد همه لحظه های امسالم
۳۶۵ حسرت را همچنان می کشم به دنبالم

قهوات را بنوش و باور کن من به فنجان تو نمی گنجم
دیده ام در جهان نما چشمی که به تکرار می کشد فالم

 

[فلورا.]

رنگ سال گذشته را دارد همه لحظه های امسالم
۳۶۵ حسرت را همچنان می کشم به دنبالم

قهوات را بنوش و باور کن من به فنجان تو نمی گنجم
دیده ام در جهان نما چشمی که به تکرار می کشد فالم

من خزان جاودانه پشت میز
یک جهان ترانه‌ام شکسته در گلو
شعر بی‌جوانه‌ام نشسته روبرو
پشت این دریچه‌های بسته
می‌زنم هوار
ای بهار‌ ای بهار ‌ای بهار!!

 

[m.sina]

من خزان جاودانه پشت میز
یک جهان ترانه‌ام شکسته در گلو
شعر بی‌جوانه‌ام نشسته روبرو
پشت این دریچه‌های بسته
می‌زنم هوار
ای بهار‌ ای بهار ‌ای بهار!!

روحی به هيچ رايحه خوشبو نداشتم
فانوس بخت گم‌شدگان هميشه‌ام

حتی برای ديدن خود سو نداشتم
وايا به من كه با همه ی هم زبانی‌ام

 

[فلورا.]

روحی به هيچ رايحه خوشبو نداشتم
فانوس بخت گم‌شدگان هميشه‌ام

حتی برای ديدن خود سو نداشتم
وايا به من كه با همه ی هم زبانی‌ام

من همین قدر که گرم است زمینم کافی ست

من همین قدر که با حال وهوایت –گهگاه

برگی از باغچه ی شعر بچینم کافی ست

فکر کردن به تو یعنی غزلی شور انگیز

که همین شوق مرا، خوبترینم ! کافی ست!!

 

[m.sina]

من همین قدر که گرم است زمینم کافی ست

من همین قدر که با حال وهوایت –گهگاه

برگی از باغچه ی شعر بچینم کافی ست

فکر کردن به تو یعنی غزلی شور انگیز

که همین شوق مرا، خوبترینم ! کافی ست!!

تا این غرل شبیه غزل های من شود،
چیزی شبیه عطر حضور شما کم است

گاهی ترا کنار خود احساس می کنم
اما چقدر دل خوشی خواب ها کم است