در حال تایپ سیمگون برفی | زهرا محمدی کاربر انجمن یک رمان

[زرطلا]

نام رمان :

سیمگون برفی

نام نویسنده:

زهرا محمدی

ژانر رمان:

#تراژدی #عاشقانه #فانتزی

کد رمان: 5665
ناظر: ❥لیلیِ او ​

خلاصه:

حسد و نیرنگی که در وجودش نهفته بود، روزی او را به مرادش رساند؛ اما غافل از این‌که سیم‌گون برفی در چنگال خباثت بود. تمام عمر، خونابه‌ای از درد فراق، بر ديدگان شاهزاده‌ی دلباخته به راه بود. ابهام شهرواها را آلوده نمود و افسونی به ظلمات شام‌گاه را بر جان سیب گلگون قوطه‌ور انداخت...
اما آخر عاقبت این بود، که سپید برفی دگر با بوسه‌ی معشوقش باز نگشت!

 

[❥لیلیِ او]

«به نام داعیه‌ی سر متن‌ها»

نویسنده‌ی عزیز، ضمن خوش‌آمد گویی، سپاس از انتخاب این انجمن برای منتشر کردن رمان خود،
خواهشمندیم قبل از تایپ رمان خود قوانین زیر را به دقت مطالعه فرمایید!
قوانین جامع تایپ رمان

آموزش قرار دادن رمان را در تاپیک زیر دنبال کنید.
نحوه‌ی قرار دادن رمان در انجمن برای مطالعه کاربران

و...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[زرطلا]

مقدمه:

حسد درون کالبدش را چرکین نمود و از پشت بر خواهر خود خنجر زد.
او باطن پاکی نداشت، که بهترین‌ها بر او دل ببندند.
او با یک اشتباه، هزاران گناه کرد و زندگی را از خودش، خواهرش و شاهزاده‌ی دلباخته قصه گرفت!
جادویی به ظلمت شب، سیب را آلوده به اندوه کرد و اما آخر این بود، که سفید برفی با بوسه‌ی معشوق دگر باز نگشت!

 

[زرطلا]

فصل اول: خونابه‌ی اشک

مروارید‌‌های شفافی از دیدگان خاکسترگونش رها می‌گشت. نگاهش روی موهای به رنگ شام‌گاهش که گل مینا زینت بخش آن بود، نشست و با اندک بغض درون گلویش که همانند تیغ صدایش را می‌شکافت، گفت:
- به نظرت کار دیگه‌ای ازم بر می‌اومد؟
ونوس دست بر جامه‌ی زرین رنگش که حال سرشار از خون گلگون بود، کشید و با تأسف لب زد:
- چرا که نه؛ مثلاً می‌تونستی... اِه می‌تونستی... .
آپولون میان سخنان خواهرش ونوس پرید و با مظلومیت ذاتی‌اش گفت:
- باور کن چاره‌ی دیگه‌ای نداشتم! به نظرت چی‌کار می‌کردم؟ کاریه که شده.
ونوس با پریشانی سر به زیر انداخت و به چوب‌های خشکیده‌ی زیر پاهایش خیره گشت و گفت:
- خودمم نمی‌دونم! اصلاً نفهمیدم چی شد.
آپولون پلک بر هم فشرد. دستان آلوده به خونش را سمت گونه‌هایش...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[زرطلا]

آپولون با همین درنگ که او نقشه‌ای دارد، شتابان از او پرسید:
- چه ایده‌ای داری؟
ونوس چیزی نگفت، چین و شکن بر چهره‌اش افزود و خنجری را که در قفسه‌ی سینه‌ی ندیمه‌ فرو رفته بود، از جا در آورد که خون سیه‌ای بر صورتش پاشیده شد. آپولون گنگ و متعجب به کار‌های شگرف او خیره شده بود؛ ولی بالاخره طاقت نیاورد و پرسید:
- داری چه غلطی می‌کنی سیمگون برفی؟
می‌دانست ونوس از این لقب متنفر است اما باز آن را به زبان آورد. ونوس از حرص لب بر هم فشرد، چیزی نگفت و تنها خنجر را به سمت پاهای آپولون پرتاب نمود که صدای خش‌خش برگ‌ها بلند شد. سرتاسر این جنگل وسیع پر از برگ‌های پیر و برهوت بود. هرچند بهار بود اما از خشکی این برگ‌ها کاسته نشده بود! همه‌ی این‌ها دلیلی گشت که اعصاب به هم ریخته‌ی آپولون بیشتر ویران شود و...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.