روی سایت دلنوشته قلم دلم | فائزه کاکاحاجی کاربر انجمن یک رمان

[فائزه کاکاحاجی]

یه نوع دیوونه گی داریم که جزء تیمارستانی هاحساب نمی شن...اونایی که میدونن عشقشون سرابه و با لذت به رفتن سمتش، ادامه می دن...
ببخش دلم من باتو بد کردم،اما بازم می خوام که برگردم...
به زمان عاشقی هایی که دقیقه ها راهشو سد کردن...
می دانستی من عاشق ترینم؟...
نه...چون من احساسم به تو بیشتر بود...
چون فاصله ها زیاد بود...
چون من کم بودم...
چون آرمان های تو زیاد بود...
سخت گرفتی به احساس کوچک وتازه متولدشده ام...
حال من تنها...تو تنها...
کاش من خط کج شده ی موازی می شدم....

 

[فائزه کاکاحاجی]

قصه های هرشبم را در کول بار رفتنم ریخته ام...تقدیر همه بهانه است...دلیلی برای ماندن نیست...آخرین قصه ام را به یاد داشته باش...معروف است به خط های موازی...یکی از زیادی غرور،شکستن بلد نبود...یکی توان خاکستر شدن،نداشت...تا ابد راهشان جدا ماند و به هم نرسیدن...
ولی خاطره ها را نمیتوان چال کرد...حکمت این سرنوشت چه بود را خدا میداند...حال وقت سفر است...عمری طولانی با راهی دراز و پاهایی خسته...بی دل، به استقبال کدام حادثه می رویم خدا می داند....

 

[فائزه کاکاحاجی]

بار خدایا گاهی...
میلرزد دل به نگاهی...
توشاهد آن نگاهی...
من همان عزیزراهی...
که تو آن راپناهی،ازبیراهی...
پیش تو می آیم روزی درجایگاهی...
که تو مقدر کردی ومی آیدصباحی...
تقدیرم راروشن کن به نگاهی ای الهی...

 

[فائزه کاکاحاجی]

می گفتند: افتخارت دل بردن از همگان است....
می گفتم: به آن پاک بازِ من چنین تهمتی روانیست...
می گفتند:ماسک هایی دارد بسیار...
می گفتم:صادق ترینم دروغ بلد نیست...
گفتند: تو چه میدانی از او؟
گفتم:عاشقم ،بدی نمیبینم از اون...

 

[فائزه کاکاحاجی]

به تمام مُهر ها ب*و*س*ه می زنم به امید اینکه شاید قدوم مبارک تو از روی آنها گذشته باشد...

‏

 

[فائزه کاکاحاجی]

انقدر برای دل بیچاره ام گنگ بودی که به تاوان تمام دلتنگی هایم ازخودم امتحان نهایی گرفتم...
نتیجه اش آغاز تصمیم و پایان خیلی چیزهاست...
حیف بود احساس ناب وتازه ام برای تویی که سوزاندن را خوب بلد بودی...
من منتظر نمره ی عملی امتحان نهایی هستم....
همانی که برای همه ترس میاورد ...
اما برای من نقش مهر آغاز وپایان دارد...
من کم نبودم،عشقم هم حسرت خوردنی بود،حال تصمیم باتوست این گوی و میدان ...

 

[فائزه کاکاحاجی]

هیــــــس همه کسم...
وقته خوابه ،چشماتو ببند که فردا سرابه...
هیـــــس دنیا بیکاره...
منتظره خوش باشی ونزاره...
هیــــس همه کسم...
مامان داغونه...
هیچ کس قدرشو به جز خدانمیدونه...
هیــــس دنیا بیکاره...
خوب بلده برای مامان مشکل بکاره...
هیـــــس همه کسم...
گریه ،بارونه...
وقتی بخوابی میچکه از روی گونه...
هیس ،بخواب همه کس...
دنیا یه جایی ،پرعقدس...
لالایی لالا وقته خوابه...
همه تلاش مامان واسه یه کاره...
اینکه خنده رو لبات بکاره...

 

[فائزه کاکاحاجی]

انقدر دنیا بدون تو حالم را بهم زد...
که عاقبت تمام دلتنگی هایم را سرش بالااوردم...
از کمبود دلتنگی فشار عشقم افتاد وپوچ شدم...
در بین هزاران دردم،لذت بخش ترینشان عشق بود...
که ان هم بی وفایی کردو تنهایم گذاشت...

‏

 

[فائزه کاکاحاجی]

امروز روز جدیدیست...
از من فرد دیگری متولد شده....
حال من تنها عاشق خدایی هستم که شریک تمام لحظه هایم است...
جز او کسی خودِ من را باورنکرد....
جز او نازدخترانه هایم راکسی نکشید،بی منت...
من نیز عاشق خدایی بدون چون وچرایش شدم...
عاشق آرامشی که در سخت ترین ها به من داد...
پشت و پناهم سرچشمه ی صفت های خوبم...
خدایا دوستت دارم به سپاس هر انچه به من دادی و قدر ندانستم...
خدایا عاشقت هستم به سپاس پاکی هایی که درمن قرار دادی و خود از آنها مراقبت می کنی...
خدایا دوستت دارم به سپاس هرآنچه تومی دانی ومن نه....

 

[فائزه کاکاحاجی]

بزرگ می شویم تجربه می کنیم کم ترازمادر، مادر بودن را ....
هنگامی که شب بلند از راه می رسد و چشم به راه جمع شدن دانه های انار زندگی اش است ....
تا مرتب کنار هم بنشینندو دلخوش همان فالی باشد که با دعای خیرش می گیرد....
که خدایا عاقب بخیری را نصیب شان کن.....