شعر مجموعه اشعار معرا | محدثه رستگار کاربر انجمن یک رمان

[AROOS MORDE]

همچون سقوط از خوابی شیرین به وقت سحرگاه
یکباره از بام سرای قلبت در پرتگاه نبودنت افتادم​

 

[AROOS MORDE]

گرچه زمستان نگاهت آتش بر پیکرم کشید
اما در کوچه‌های شعر هنوزهم فریاد می‌زنم تو را​

 

[AROOS MORDE]

وادی دل را زدم به نامت لیکن این دیار ویرانه شد
وای بر حاکمی که شمشیر بر سرزمین خود کشید!​

 

[AROOS MORDE]

می‌گویند غمگین می‌زنی، انگار کوه بر دوشت داری
نمی‌دانند که غم تو بر دل من مثال تمام کوه‌هاست​

 

[AROOS MORDE]

ای نفس گمشده‌ام، در انتظار می‌مانم تا روزی برگردی
ای که جانم برایت می‌رفت، بدان که با دلم بد کردی​

 

[AROOS MORDE]

ای حسرت شیرینم، این‌چنین خود را تماشایی نکن
من که به تو نمی‌رسم، پس این همه دل را هوایی نکن​

 

[AROOS MORDE]

خداحافظی‌ تو، سلام‌ غمی بی‌پایان را به دلم رساند
دگر رد نشو از کوچه‌ای که این لیلی جان سپرد در آن
​

---

*کوچه استعاره از زندگی و سرنوشتِ شخص عاشق درون شعر است.​

 

[AROOS MORDE]

قلبی در سینه‌ام است که لحظه‌ای آرام ندارد
چون دیده که یارش برای یار دیگری جان می‌سپارد​

 

[AROOS MORDE]

آن‌که در رویای شیرینش غرق بودم هرشب
خودش رویای محبوب دیگری در دل داشت!​

---

*تقدیم به اویی که سوزاند مرا از ریشه:")​

 

[AROOS MORDE]

آن‌که سنگش می‌زدی هردم به سینه
عاقبت در دلت شد قصه‌ی بغض دیرینه!​