دلنوشته آنتی تروریست | دوشیزه‌ی مجهول کاربر انجمن یک رمان

[Sepideh.T]

به نام خدایی که داننده‌ رازهاست
نام دلنوشته: آنتی‌ تروریست
نام نویسنده: دوشیزه‌ی مجهول
تگ: منتخب
مقدمه:
نمی‌دانم تو چندمین‌ نفر از سیصد و سیزده(۳۱۳)نفر بودی که تنهایمان‌ گذاشتی و رفتی...!

 

[Maede Shams]

" به نام ایزد منان "

هر انچه از دل برآید، خوش آید!

کاربر گرامی نهایت قدردانی را داریم که نوشته های زیبایتان را در انجمن یک رمان به اشتراک می گذارید!
خواهشمندیم پیش از پست گذاری و شروع دلنوشته ی خود، قوانین زیر را به خوبی مطالعه بفرمایید.
"قوانین بخش دلنوشته‌ی کاربران"

پس از گذشت حداقل 30 پست از دلنوشته تان، می توانید در تاپیک زیر درخواست تگ بدهید.
"درخواست تگ دلنوشته"

همچنین پس از گذشت 30 پست از دلنوشته تان قادر هستید در...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Sepideh.T]

*بنام خدایی که در این نزدیکیست*
سردار دلاور، الگوی مهربان، پر شهامت‌ترین سردار، دیدی آن‌قدر زمین فخر داشتنت‌ را به آسمان فروخت، که آخر آسمان تاب نیاورد و تو را آسمانی کرد.
***

 

[Sepideh.T]

شجاعت‌ را باید در حاج قاسم معنا کرد.
ابهت‌ در چشمان مهربانت موج می‌زد سردار متواضع ایرانم، از این به بعد باید در فرهنگ لغاتمان‌ برای معنی کلماتی مانند، شجاعت، شهامت، ابهت، استواری و... اسم تو را نهادینه‌ کنیم.

 

[Sepideh.T]

به راستی هرکس که می‌خواهد معنای واقعی شجاعت را درک کند کافیست تو را به یاد آورد و همین برایش کافیست تا درس شجاعت را چنان از بر شود که تا آخر عمر آن را فراموش نکند و بیم و هراس را در خود نبیند.

 

[Sepideh.T]

حاج قاسم سر مشق و اسوه کودکان ایران خواهد شد و یاد او برای همیشه در دل مردم زنده خواهد بود.

 

[Sepideh.T]

دشمنان خوب بدانند که در این ایل غریب"
"گر پدر رفت تفنگ پدر هست هنوز"
"گرچه مردان قبیله همگی کشته شدند"
"پسری در گهواره چوبی، هست هنوز"
***

 

[Sepideh.T]

همگی‌‌ در غم آسمانی شدنت اشک می‌ریزیم اسوه خوبی‌ها و رشادت‌ها.
نمی‌دانیم برای دست بریده‌ات روضه عباس بخوانیم؟!

 

[Sepideh.T]

یا برای پیکر پاره پاره‌ات روضه علی اکبر!
یا برای غم رهبرمان روضه مالک!
یا به یاد محاسن سفیدت روضه حبیب!
یا از هلهله حرمله‌ها!
یا از شهادتت‌ در غربت!

 

[Sepideh.T]

یا از دفن‌ شبانه‌ات!
کدام روضه را بخوانیم سردار دل‌ها، تا کمی... فقط کمی درد فراغت کم شود.
اما مگر‌ درد کمی است که به دست فراموشی‌اش بسپاریم.