روی سایت دلنوشته‌ی واژه‌ها مردند | ALNکاربرِ انجمنِ یک رمان

[༆ALN]

« خوب گوش بده جانم
آن صدایِ در خفاء پنهان شده را می‌شنوی
کلماتِ خونینِ بر رویِ سرداب نوشته شده را چطور،
می‌بینی؟!»​

 

[༆ALN]

«عریان شوید، تن‌هایتان بویِ مرگ را می‌دهد... .
در سیاهی شب، در خفایی نفرت انگیز
مغزهایِ گندیده‌تان را شستشو دهید!»

​

 

[༆ALN]

«شستشو ده
دست‌هایِ آلوده‌ام
بدنِ چرکین از نفرتم را
بشور از من،
هر چه نفرت هست را!»
​

 

[༆ALN]

«هیس!
صداهایِ اطرافت را می‌شنوی،
کلمات بیرون آمده
از اعماقِ بوف کور هستند، آن‌ها بی‌صدا
وارد می‌شوند... ..
بی‌آنکه رخصتی بگیرند می‌آیند
با سیاهی شومی هم می‌آیند!»​

 

[༆ALN]

«کز کرده در ناسوتِ روحم
به سوگواری... .
جنینِ درونم، اشک می‌ریزم!»​

 

[༆ALN]

«جُغدِ بیدارِ درونم به نحسی آواز سر می‌دهد... .
و نطفه بیرون آمده از من
شرم می‌کند،
از عریانی بدنش، می‌پوشاند خود را
و می‌فشارد شاهرگِ جغدِ خفته نشده درونم را!»​

 

[༆ALN]

«گریان می‌ریزم اشک برایِ
عشقِ جوانه زده در قلبم
چرا که،
می‌دانم سر انجام درختی می‌شود
ولی باغبانِ می‌کند آن را ارش!»​

 

[༆ALN]

«اطلسی کاشته شُده در نگاهم را نادیده بگیر،
چرا که امیدی نیست... .
برایِ سر انجامِ این اطلسی!»​

 

[༆ALN]

«کام می‌گیرم... .
از سیگارِ در دهانت
و می‌بویم... ـ
بویِ دل انگیزِ سیگارِ بر رویِ لبت را!»​

 

[༆ALN]

- که سیاهی روحم می گرید
برایِ
خودِ قبلی!
​