نیلوفرانه های من| نیلوفر نوروزی کاربر انجمن یک رمان

[نیلوفر نوروزی]

دلت که شکست سرت را بگیر بالا
شرمگین نباش فریاد نزن اشک نریز
فقط این را بدان دل شکسته پیش خدا شکایت خود را خواهد کرد!​

 

[نیلوفر نوروزی]

دستانم را به سمتِ آسمان بلند کردم
و از خدا خواستم حواسش به دلم باشد
که مبادا قدم کج بردارد..​

 

[نیلوفر نوروزی]

یادش بخیر...
یکسال پیش،تو 19 تیر لحظه شماری می‌کردم واسه تولدش!
زمان کُند و کِشدار سپری می‌شد و
قلبم به شدت دیوانه وار
از بس اینور اونور رفتم تو خونه و بالا و پایین پریدم تا خسته شدم.
رفتم یکم بخوابم،ساعتمم گذاشتم رو زنگ بیدارم کنه!
چشمام کم کم گرم شد و خوابم برد..موقع خواب تموم روزهایی که با شوق و ذوق با خواهرم میرفتم تا سیسمونی شو بخرن عین یه فیلم از جلوی چشمام رد شد. محو خوابِ قشنگم بودم که با صدای زنگ ساعت کوکی م ۶ متر پریدم هوا و با هول و ترس دوییدم تو پذیرایی..از اینور هال میرفتم اونور و دستامم رو گوشام جیغ میزدم،بابام رفت قطعش کرد.برگشت آمد گفت خواهرم رفته اتاق عمل..نگاهم رفت سمت ساعت ساعت 21:30 بود! غرق در افکار خودم بودم که تلفن خونه زنگ خورد بابام جواب داد و نفهمیدم...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[نیلوفر نوروزی]

آهای شاهزاده ی مُرداد..
جلوتر بیا
میخواهم دست به دستانِ تو بدهم!
میخواهم پا به پای تو،
در کنار تو...
یکی یکی این کوچه ها را پشت سر هم،
بگذرانم!
می خواهم آن قدر عاشقت باشم
و جوری در آغوشم بکشی
که در آن گُم شوم..
محو چشمانِ عسلی تو،
به آرامشی خواهم فرو رفت..
که در هیچ کجا ندیده باشم
مثالش را..!​

 

[نیلوفر نوروزی]

شاهزاده ی مُرداد...
کجایی؟ کجایی که چشمان خیس مرا ببینی؟!
کجایی که نیستی نیستی در آغوشت بگیری ام!
من به شانه های مردانه ات محتاجم..
می خواهم سر بگذارم به روی شانه ات و
چشمهایم را ببندم!
ببندم و از ته دلِ بی قرارم زار بزنم!
اشک هایم را با دستانت پاک کنی!
موهایم را نوازش کنی...
شاهزاده ی معروفِ مُردادی!
کاش دیر نشود،
اینکه بفهمی چقدر دوستت دارم...
معروف شده ای که هوایی کنی مرا؟
که زیبا بخندی و دل ببری از من؟
تا چه شود؟!
تا چشمانم خیس شود برای تو!
شاهزاده جان..
مُردادی جان،صدای مرا بشنو!
دعایم این است امشب پی ببری که چه حسی در سینه ام به تو دارم!
شاهزاده ی من؛
زودتر بیا!​

 

[نیلوفر نوروزی]

شاهزاده جان
دلم برایت بیشتر از قبل تنگ شده است!
نمیدانم چرا؟
اما گویی تکه ای از جانم را ربوده اند...
شاهزاده مرداد!
عالیجنابِ خوش آواز من،
می شود مرا دوست بداری؟
اصلا چگونه شد به دلم افتادی!؟
میدانی؟
تنگ شده است دلم
و سهمم ازعشق نا امیدیست!
شاهد حرفهایم این سپیدیه رو شقیقه هایم است!
کجا مانده ای؟ کجا؟ من از بس تو را ندیدم
سوی چشمانم برفت وعکس چشمانت از توی چشمانم برفت
و حسرتش با من است!
شاهزاده ی مُرداد!
بیا..
بیا و نگذار چشمانم ببارد!​

 

[نیلوفر نوروزی]

میبینی؟ انگار آن قلب تویی،
که به ته فنجانِ قهوه ام به زیبایی
نقش بسته ای!​

 

[نیلوفر نوروزی]

تو که کنار من نباشی،
شیرین ترین قهوه های دنیا هم..
برایم حکم اسپرسو را دارند!​

 

[نیلوفر نوروزی]

من تو را یلدایی دوستت دارم،درست به اندازه ی یک دقیقه بیشتر اما همانقدر جذاب و زیبا،همانقدر عاشقانه!​

 

[نیلوفر نوروزی]

من تو را شبیه بلندترین شب سال،
درست شبیه شب یلدا؛
یک ثانیه،یک دقیقه و حتی یک ساعت بیشتر..
دوستت دارم...!
یک دقیقه که میگویم نه خیلی کم و کوتاه ها،
من تو را خیلی طولانی دوستت دارم!​