روی سایت دلنوشته‌ی عاشقانه‌های بعد از تو | مهدیه احمدی نویسنده برتر انجمن یک رمان

[مهدیه احمدی]

***
جهان را که نگاه می‌کنم، می‌فهمم بی "ه"
همان جان می‌شود.
تازه می‌فهمم معنای این جمله‌ات را بعد از سال‌ها...
"تو تمام جهانِ منی، نباشی جانم می‌رود!"
و من چه خودخواهانه رفتم و جهانت را از بین بردم!
من لایق تو نبودم، بهترینم! کاش هنوز نفس‌هایت را کنار گوشم می‌شنیدم!

 

[مهدیه احمدی]

***
من از غم زاده نشدم، اما این روزها غمش را از من گرفته.
روزهایم بد هوای درد دارد و بغض امانم را بریده.
می‌شود گاهی خندید اما دردِ پشت لبخند، دردش بیشتر از دردِ غمت هست.
سعی می‌کنم نگاهم بی‌تفاوت باشد اما،
چه کنم
کلمات از حدِ مرز گذشتند و تراژدیِ من را به رخ می‌کشد!
اگر بدانی حال دلم را،
برایم آه می‌کشی و می‌گویی
"بخواب برای ابد...
آرامشت همان‌جاست...
میان گور!"

 

[مهدیه احمدی]

جهت مشاهده متن کامل باید عضو انجمن شویدجهت مشاهده متن کامل باید عضو انجمن شویدجهت مشاهده متن کامل باید عضو انجمن شوید

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[مهدیه احمدی]

***
ظاهرم را آراسته نشان می‌دهم،
همه می‌دانند خوبم،
کسی از درون آشفته‌ام که حیران شده‌‌ است خبر ندارد،
کسی از من دل‌پریشان خبر ندارد،
کسی نمی‌داند دلیل این شکستن را
خودم هم نمی‌دانم!
آری، منم مشکل تمام
بی‌منطقی‌ها!
منم که بی‌اجازه اشک‌هایم روان است!
منم که نابود شده در خود بعد از هر اتفاقی...
اما
می‌خندم و اشک می‌ریزم و سکوت مرا وادار به تظاهر می‌کند.
آری، من خوبم!

 

[مهدیه احمدی]

***
و نگاهی در آن پر شده از تنهایی
و صدایی که پر از فریاد است
و دلی که در آن می‌شود غرق شد
در میان غم‌ها
هم‌چنان حیرانم
من خودم
از خودم نالانم
از خودم بیزارم
از خودی که ساختم
از غم پنهانم
از لبخند‌هایی که تظاهر دارد
همچنان می‌خندم
آری،
من ویران‌شده‌ای در خودم هستم!

 

[مهدیه احمدی]

***​

نیست می‌شوم کنار لبخندهای از تهِ دلت،​

محو می‌شوم در عمق نگاهِ محشرت،​

زیاد نیست فاصله‌ی دل‌هایمان،​

بشکن ای بغض لعنتی!​

خراب کن دیوار درد را!​

دردی که پشت آن لبخند‌هایت مرده‌ است،​

دردی که پشت آن اشکت نهفته است.​

نیست می‌شوم کنارِ خیالِ بودنت!​

 

[مهدیه احمدی]

***
وقتی دلت می‌خواد حرف بزنی اما راهی نداری
جز سکوت،
وقتی دلت هوایی میشه، بری جایی‌که آروم میشی اما مجبوری فقط از دور دست و فرسنگ‌ها نگاه کنی و اشک بریزی
وقتی دلت، دل دل می‌زنه برای یک لحظه دیدنش
اما...
با قدم‌های آروم، تو تاریکی شب، در سکوت محض، به سمتش می‌روی اما...
او حریمش را از تو جدا کرده
از تو بریده...
تلاشت کم است برای فهمیدن، برای درک کردنِ این جمله:
-«نباشی بهتره!»
سرت را پایین می‌اندازی و قطره اشکت بر زمین می‌افتد، با لبخند راه رفته را باز می‌گردی.
آری، فراموش کردن گذشته‌‌ات سخت است
اما مجبوری...!

 

[مهدیه احمدی]

***
پاییز که می‌آید،
هر ساله برای استقبال از آن کنار پنجره می‌ایستم و ذره ذره قهوه تلخم را مزه می‌کنم و به صدای خرد شدن برگ‌ها زیر پای عابرین گوش می‌دهم.
امسال اما...
بر روی مبل نشسته‌ام و به آمدن پاییز امیدی ندارم!
پاییز فصل من است، من آذردختی هستم که این روزها به جای شنیدن صدای برگ‌های خشک پاییزی، به نوای قبری که مرا صدا می‌زند گوش می‌دهم!

 

[مهدیه احمدی]

***
پاییز آمد و تمام شد دفتر عاشقانه‌های ما دوتا!
به پایان آمد این دفتر و قصه‌ی خاطراتِ پرغصه‌ و اندوه‌مان!
تمام شد اما خاطرات تو در ذهنم تا آخرین نفس
ماندگار است!

 

[R.FANAYI]

​