روی سایت دلنوشته‌ی زبان دل | آتوسا رازانی کاربر انجمن یك رمان

[Atousa]

***
حجم زیادی از غم پاییز رو شباش به عهده گرفته؛ هر ساعتش، اندازه‌ی گذروندن مرور یک سال خاطرات، می‌گذره!
یه‌وقت به خودت میای و می‌بینی کلی از خاطراتت رو مرور کردی و هنوز سر شبه و به اندازه‌ی مرور چند سال خاطرات دیگه، وقت داری!
شب باید کوتاه باشه؛ مجال فکر کردن بهت نده!
شبای بلند، مخصوص پاییزن و دلتنگی و غرق خاطرات شدن، لالایی شب‌های پاییزه...!

 

[Atousa]

***
آسمان! نمی‌دانم چقدر بغضت را در گلو نگه‌داشتی؟!
چقدر برای رسیدن پاییز، غصه‌هایت را در دل نگه داشتی؟!
پاییز آمد؛ بغضت شکست!
اشک‌هایت بند نمی‌آید و از غرش غم‌هایت نمی‌کاهد!
خسته نشدی از نگریستن و در خفا غصه خوردن!
ببار!
فریاد بزن!
ما محتاجیم!
محتاج خیس شدن زیر اشک‌هایت!
شنیدن غرش غصه‌هایت!

 

[Atousa]

***
دو دوست صمیمی، در رفاقت به جایی می‌رسند که جایگاهشان در زندگی دیگری، جایگاهی چون اعضای خانواده است؛ همان‌قدر عزیز و همان‌قدر دوست داشتنی!
بودنشان فقط مختص روزهای خوشی نیست؛ آن‌ها در سختی‌ها و تلخی‌های زندگی، یکدیگر را تنها نمی‌گذارند و دست رفاقتشان را محکم‌تر می‌فشارند.
دوست صمیمی، جزئی از وجود می‌شود و بودنش نیازی برای زندگانی!

 

[Atousa]

***
بعضی‌وقتا، یه عالمه حرف مغزت رو احاطه می‌کنن؛ حرف‌هایی که سخته برات به زبون آوردنشون!
مثل یه مگس مزاحم، دور تا دور مغزت می‌چرخن؛ دستت بهشون نمی‌رسه ولی صدای چرخیدنشون، روح ‌و وانت رو آزار می‌ده! نیش این حرف ‌های مگسی، قلبت رو می‌رنجونه و چشمات رو خیس می‌کنه!
بد‌ترین حرف‌ها، همین حرف‌هایی‌ان که هیچ‌وقت، قدرت گفته شدن رو ندارن؛ فقط روانت رو به سلطه‌ی غم میکشن!

 

[Atousa]

***
انقدر گفتن پاییز یه عاشق ناکامه، یه دلتنگ در فراقه که فراموش کردیم پاییز می‌تونه یه دختر با موهای طلایی که تا کمرش افشون شدن و چشمای آبی آسمونی باشه؛ لبخندش، همون سیبای سرخ شیرین پاییزی باشه!
پالتوی قشنگ نارنجیش از جنس برگ‌های زرد و نارنجی پاییز باشه!
نگاه ‌های دلرباش، به جذابیت خرمالو‌های دلچسبش باشه!
شاید پاییز یه دختر از جنس دلبری‌های نارنجی و زرده پاییزی باشه...!

 

[Atousa]

***
وقتی یه کسی دیابت یا فشارخون داره، دکتر یه سری رژیم‌های غذایی بهش میده که برای سلامتش اونا رو مصرف نکنه یا کمتر مصرف کنه؛ ما آدما هم بعضی وقت‌ها، باید برای آرامشمون، رژیم اهمیت ندادن بگیریم!
باید یه لیست مهم نبودن از آدما، گلایه ‌هاشون، قدر ندونستن‌ها و قضاوت‌هاشون رو تهیه کنیم؛ که هر وقت رفتاری سمی از آدمای اطراف دیدیم، قبل از اینکه واکنش نشون بدیم، یاد اون لیست مهم نبودن بیوفتیم و برای آرامشمون اهمیتی ندیم!
هر رژیمی اولش سخته اما به مرور هم عادت میشه و هم راحت!

 

[Atousa]

***
همدم تنهایی من، چند قطعه عکس جا مانده از توست.
رایحه‌ی عطرت که در تن لباس هایم جا خوش کرده‌است، نبودنت را از یادم می برد.
ردپای خنده‌هایت در گوش‌هایم مانده است.
نگاه های زیبایت از پس پرده‌ی نمایش دیدگانم، کنار نمی روند.
راستش پارادوکس عجیبی شده است؛ بودنت در حین نبودنت!

 

[Atousa]

***
چه صحنه‌ای رمانتیک‌تر از وقتی که شانه‌هایم، تکیه‌گاه خنده‌هایت می شوند؟!

 

[Atousa]

***
بعضی از ما‌ها حکم شب رو داریم؛ خودمون رو سیاه می‌کنیم که پستی و بلندی‌های ماه، نشون داده‌نشه!
خیلی از ماها خیلی جاها برای درخشندگی ماه های آسمونمون، از خودمون گذشتیم...!

 

[Atousa]

***
پاییز من که مهر و آبان و آذر نیست؛ پاییز من وقتی است که غروب دلتنگی‌ات، آسمان چشم‌هایم را تیره می‌کند!
تداعی خاطراتت، شب‌هایم را طولانی می‌کند!
غم نبودنت، هوای قلبم را سرد و دل‌گیر می‌کند!
اشک ندیدنت، گونه‌هایم را بارانی می‌کند!
این‌جا در حوالی قلب من، همیشه پاییز است...!