دلنوشته روزگار امتحان مي گيرد|ف.سين كاربر انجمن يكـ رمان

[F.Śin]

سؤال:
-عاشق ِ حقيقي كيست؟!
پاسخ:
-فردي فداكار كه خيلي بي سر و صدا، از رابطه ي دو نفره پا پس مي كشد تا فرد ِ سوم ماجرا نباشد!

• فداكاري، آن هم براي معشوق، سخت است...
سخت است نتواني كاري كني، سخت است فقط تماشا كني...
سخت است دو دستي او را تقديم به كس ِ ديگري كني
امـا
در ميانه ي همه ي اين سخت ها، حداقل دلت خوش است كه با او خوشبخت است...
آهاي فداكار؟ حال ِ دلت خوب!

 

[F.Śin]

سؤال:
-تصور ِ شما از عشق ِ واقعي؟
پاسخ:
-بودن، در حين ِ نبودن!

• كنارت نيست امـا حسش مي كني، شايد توهم باشد
امـا
هر چه كه هست، شيرين است، شيرين تر از عسل
امـا
واي به حال ِ آن روزي كه بداني بودنش فقط توهم بوده؛ آن وقت است كه وجودت تلخ مي شود...

 

[F.Śin]

سؤال:
-جمله ي زير را ادامه دهيد.
عشق هاي امروزي...
پاسخ:
-عشق هاي امروزي، همچون عشق ِ ميان مجنون و ليلي نبوده و نيست. فقط در حد ِ يك ادعا و عادت بچه گانه است و دوره ي مخصوص ِ خودش را دارد. عاشق كه خسته شد، عاشق كه اين دوره را گذراند، خيلي بي سر و صدا از جاده ي عاشقي پا پس مي كشد و بي خداحافظي مي رود!

• مي بيني؟
اين روزها، عاشقان زود از عاشقي كردن خسته مي شوند...
دلم براي قرباني هايي كه قرباني ِ يك عادت ِ مزخرف شده اند كه با عشق اشتباه گرفته شده است، مي سوزد.

​

 

[F.Śin]

سؤال:
- چرا از دوست داشتنش دست نمي كشي؟
پاسخ:
- پاسخ ِ اين سؤال، بي شكـ دست ِ اين دل ِ مجنون و عاشق پيشه است. تا دل از دلش دست نكشد، هيچ كاره به حساب مي آيم! بايد بگويم، دل كه وابسته ي كسي شد، هيچ وقت از دوست داشتن او، دست نخواهد كشيد.

• عاشقش كه باشي، حتي اگر بي عيب و نقص نبود، باز هم دوستش داري! عاشقش مي ماني و از دوست داشتنش دست نمي كشي...

 

[F.Śin]

سؤال:
-سكوت يكـ عاشق، چه معني اي مي دهد؟
پاسخ:
ابتدا بايد تلخ خند زد و سپس در يك كلمه گفت:
-نا اميدي!

• او كه تو را از خود نااميد كرد، چيزي نمي گويي؛ تنها سكوت مي كني تا بداني، از اين سكوتت چه برداشتي مي كند!

 

[F.Śin]

سؤال:
-آيا عشق و دوست داشتن با هم فرق دارند؟ توضيح دهيد!
پاسخ:
-بله!
دوست داشتن: دوستش داري و براي داشتنش، خودخواه مي شوي و از اين خودخواهي دست نمي كشي!
عشق: دوستش داري و براي داشتنش خودخواه مي شوي امـا براي خوشبختي اش، خود خواهي را كنار مي گذاري و اگر لازم شد، از او مي گذري!

• عشق، پاك ترين و بي آلايش ترين حس است!
اگر روزي تعريفي جز اين برايش پيدا كردي، بدان آن حس، نامش عشق نيست.

 

[F.Śin]

سؤال:
- چگونه ريشه هاي درخت ِ عشقتان، خشكيده مي شود؟
پاسخ:
- وقتي او فراموش كند كسي را دارد كه ثانيه به ثانيه، با ياد ِ او نفس مي كشد، وقتي او فراموش كند كسي را دارد كه با يك قطره اشك او، خاكستر مي شود، وقتي او فراموش كند كسي را دارد كه منتظرش است!

•مگر نمي گويند درخت ها زنده اند و نفس مي كشند؟ درخت ِ عشق، با ديدن ِ اين فراموش شدن ها و عدم رسيدگي، مسلماً خشك خواهد شد!

 

[F.Śin]

* جمع بندي ِ مبحث ِ "حس ِ سرخ" :

استاد روزگار
به انسان ها ياد بده، اگر كسي را دوست ندارند، بي دليل وارد زندگي اش نشوند، با حرف هاي شيرين دلش را نبرند، عاشقش نكنند و اگر كردند، پاي ِ كاري كه كرده اند بايستند، نه اين كه جا بزنند و يكـ عاشق را در ميانه ي آن حس هاي شيرين، رها كنند كه اگر رها كنند، آن عاشق را با دستهاي خود، در گودالي عميق خواهند انداخت كه راه ِ فراري ندارد.​

• لطفاً قاتل ِ احساسات ِ آدم ها نباشيم!

 

[F.Śin]

امتحانات روزگار | سري دوم​

موضوع: *yalnızlık
نام: من
نـام خانوادگي: تكرار ِ من*
زمان: انساني كه تنهاست، ساعت و زمان سرش نمي شود! در تنهايي، ساعت را كه نگاه كني، به اين پي مي بري كه دقايق چقدر دير مي گذرند؛ بهتر همان كه نيم نگاهي هم به آن نيندازي.

* كلمه اي تركي-استانبولي كه معادل ِ فارسي آن، " تنهايي" است و به صورت ِ [ يالنيزليكـ ] خوانده مي شود.
* تكرار ِ من در واقع، "دوباره من" بود كه براي خوانش ِ بهتر، به اين صورت ذكر شد.

سؤال:
- تنها كه باشي...
پاسخ:
- تنها كه باشي، ياد مي...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[F.Śin]

سؤال:
-چرا تنهايي گاهي دوست داشتني ست؟
پاسخ:
-گاهي آدم ها، آن قدر گرفتار و درگير زندگي ها مي شوند و به نقطه اي مي رسند كه تنها، تنهايي را طلب مي كنند؛ آن زمان است كه تنهايي، دوست داشتني ترين خواهد شد...

• به يك نقطه خيره مي شوي، ثانيه ها، دقايق و ساعت ها مي گذرند، هنوز هم خيره اي و فكر مي كني به اين زندگي مبهم و سراسر غم و درد!
در آخر ميبيني يك عمر گذشته اما راه چاره اي پيدا نكردي...