مشاعره مشاعره با اشعار حافظ

[Starboy]

مبتـــلایی به غم محنت و انـــدوه فـــراق

ای دل این ناله و افغان تو بی چیزی نیست

 

[matieh]

تا سرِ زلفِ تو در دست نسیم افتادست​

دلِ سودازده از غصه دو نیم افتادست​

 

[Starboy]

تو خود وصال دگر بودی ای نسیم وصال

خطا نگر که دل امید در وفای تو بست

 

[matieh]

تا گنجِ غمت در دلِ ویرانه مقیم است​

همواره مرا کوی خرابات مقام است​

 

[m.sina]

تا گنجِ غمت در دلِ ویرانه مقیم است

همواره مرا کوی خرابات مقام است​

تو خود ای گوهر یک دانه کجایی آخِر
کز غمت دیدهٔ مردم همه دریا باشد

از بنِ هر مژه‌ام آب روان است بیا
اگرت میل لب جوی و تماشا باشد

 

[H.Allahdadi]

تو خود ای گوهر یک دانه کجایی آخِر
کز غمت دیدهٔ مردم همه دریا باشد

از بنِ هر مژه‌ام آب روان است بیا
اگرت میل لب جوی و تماشا باشد

در آسمان نه عجب گر به گفته حافظ
سرود زهره به رقص آورد مسیحا را

 

[m.sina]

در آسمان نه عجب گر به گفته حافظ
سرود زهره به رقص آورد مسیحا را

المنة لله که در میکده باز است

زان رو که مرا بر در او روی نیاز است

خمها همه در جوش و خروشند ز مستی

وان می که در آن جاست حقیقت نه مجاز است

 

[H.Allahdadi]

المنة لله که در میکده باز است

زان رو که مرا بر در او روی نیاز است

خمها همه در جوش و خروشند ز مستی

وان می که در آن جاست حقیقت نه مجاز است

تنـــت بــه نــاز طبـــیـبان نیازمـند مباد وجــود نـازکــت آزرده گـزنـد مباد

 

[m.sina]

تنـــت بــه نــاز طبـــیـبان نیازمـند مباد وجــود نـازکــت آزرده گـزنـد مباد

در کوی عشق شوکت شاهی نمیخرند

اقرار بندگی کن و اظهار چاکری

یک حرف صوفیانه بگویم اجازت است

ای نور دیده صلح به از جنگ و داوری

 

[H.Allahdadi]

در کوی عشق شوکت شاهی نمیخرند

اقرار بندگی کن و اظهار چاکری

یک حرف صوفیانه بگویم اجازت است

ای نور دیده صلح به از جنگ و داوری

رب سببی ساز که یارم به سلامت
بازآید و بِرهانَدَم از بندِ مَلامت

خاکِ رهِ آن یارِ سفرکرده بیارید
تا چشمِ جهان بین کُنَمَش جایِ اقامت