مشاعره مشاعره با اشعار شاعران

[دلٕـ آرا]

داروغه شهر می گوید
ز دروغ که من برده ام از همه دل
نمی داند که کسِ دیگری برده از من هوش

 

[نسترن محمودی]

شب بود و شمع بود و من بودم و غم
شب رفت و شمع سوخت و من ماندم و غم
​

 

[دلٕـ آرا]

میدانم که میدانی در اتش فروخت سوخته ام
نمیدانی و نمیدانم چرا از تو دل نکنده ام

 

[نسترن محمودی]

موشکافی‌ها حواسم را پریشان کرده است
از تغافل پرده‌ای بر چشم بینا می‌کشم
​

 

[دلٕـ آرا]

مجنونت شدم انگار نه انگار
دیوانه ات شدم انگار نه انگار
بخاطرت دل از دنیا کندم انگار نه انگار

 

[نسترن محمودی]

روان تشنه برآساید از وجود فرات
مرا فرات ز سر برگذشت و تشنه‌ترم​

 

[دلٕـ آرا]

مهتاب چشمانت کاری کرد که
دیگر ماه به چشمانم نمی اید
مهتاب فقط چشمان تو

 

[نسترن محمودی]

وقت است اگر از پای درآیم همه عمر
یاری نکشیدم که به هجران تو ماند​

 

[دلٕـ آرا]

در عالم بی‌وفا کسی خرم نیست

شادی و نشاط در بنی‌آدم نیست​

 

[نسترن محمودی]

تا آیینه رفتم تا بگیرم خبر از تو
دیدم که در آن آیینه هم جز تو کسی نیست...​