مشاعره مشاعره با اشعار شاعران

[ADONIS]

مرگ من روزی فرا خواهد رسید
در بهار روشن از امواج نور
در زمستانی غبار الود و دور یا حزانی خالی از فریاد و شور

 

[.:|Reihane|:.]

روی بپوش ای قمر خانگی
تا نکشد عقل به دیوانگی

 

[NARGES.A]

یک قصه بیش نیست غم عشق وین عجب
کز هر زبان که می شنوم نامکرر است

 

[.ARMIN]

تو همچو صبحی من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین که همی سپرم

 

[NARGES.A]

می روی و گریه می آید مرا
ساعتی بنشین که باران بگدر

 

[Bina.MBN]

می روی و گریه می آید مرا
ساعتی بنشین که باران بگدر

روزگار این سان که خواهد بیکس و تنها مرا
سایه هم ترسم نیاید دیگر از دنبال من

 

[NARGES.A]

نقاب غنچه خون آلود بینم/ مگر از شرم وی رخصار در بست

 

[شَفَــق]

تویی آن گوهر پاکیزه که در عالم قدس
ذکرخیر تو بود حاصل تسبیح ملک

 

[zahra99]

کمان سخت که داد آن لطیف بازو را
که تیر غمزه تمامست صید آهو را
هزار صید دلت پیش تیر بازآید
بدین صفت که تو داری کمان ابرو را

 

[شَفَــق]

آسمان بار امانت نتوانست کشید
قرعه‌ی کار به نام من دیوانه زدند