مشاعره مشاعره با اشعار خودمان

[زینب میشی]

میکنم یاد رخت هر دم اینجا جانم

ای دریغا که ز تو نیست به دور افکارم

 

[atash.r]

میزنم باده و مینوشم و جان میگیرم
با این همه هربار به جان میمیرم

 

[زینب میشی]

در اوج غم هایم توبودی کردی اخر مصراع هایم نامت را
دراوج غم هایم توبودی و رفتی و برنگشی باران
دراوج غم هایم توبودی تنهایم که کردی رهایم باران
دراوج غم هایم توبودی مرحمم و کجایی تا بیاییم باران

نفسم هست و گهی نیست ولی افکارم
همه در حاشیه ی تو به پرواز آیند

 

[Mohammad.r]

نفسم هست و گهی نیست ولی افکارم
همه در حاشیه ی تو به پرواز آیند

من نمی‌گویم زیان کن یا به فکر سود باش
ای ز فرصت بیخبر در هر چه باشی زود باش
نقد حیرتخانه هستی صدایی بیش نیست
ای عدم نامی به دست آورده‌ای موجود باش

 

[Mohammad.r]

نفسم هست و گهی نیست ولی افکارم
همه در حاشیه ی تو به پرواز آیند

دل به زبان نمی رسد لب به فغان نمی رسد
کس به نشان نمی رسد تیر خطاست زندگی
یک دو نفس خیال باز ، رشتهٔ شوق‌ کن دراز
تا ابد از ازل بتاز ، ملک خداست زندگی

 

[زینب میشی]

دل به زبان نمی رسد لب به فغان نمی رسد
کس به نشان نمی رسد تیر خطاست زندگی
یک دو نفس خیال باز ، رشتهٔ شوق‌ کن دراز
تا ابد از ازل بتاز ، ملک خداست زندگی

یاد او هر بار پنجه بر روحم میکشد

سینه ام از داغ رویش آهی میکشد

 

[Mohammad.r]

یاد او هر بار پنجه بر روحم میکشد

سینه ام از داغ رویش آهی میکشد

دلم غوغاستو وتو نمی دانی
دلم اتش سردی است و تو نمی دانی
بیاتاگیرم دستانت را
که در ره نامیدی یابم امیدی را

 

[sanam_gh_]

دیووانه شوم گویی درنبودتو
ز وهم وخیال دگر،سراب آمده شو!

یاد او هر بار پنجه بر روحم میکشد

سینه ام از داغ رویش آهی میکشد

 

[sanam_gh_]

دلم غوغاستو وتو نمی دانی
دلم اتش سردی است و تو نمی دانی
بیاتاگیرم دستانت را
که در ره نامیدی یابم امیدی را

آسوده خاطرباش ،زسرای من
مگوآشوب خاطرباش درهوای من

 

[Mohammad.r]

دیووانه شوم گویی درنبودتو
ز وهم وخیال دگر،سراب آمده شو!

دم دم پاییز همش یادتو میکنم
یاد ان روزهای باتو
یاد ان بوسه های اشکی
یاد دل های پر از عشق
یاد هرچیو و هرچیز