مشاعره مشاعره با اشعار خودمان

[مهدیه احمدی]

سايه شوي دل مايي و بيا پرده گشا
سحر از طلعت خورشيد حضورت اي ماه
از حصار دل خود تا كه به دريا برسي
عاقبت مي شكند تنگ بلورت اي ماه

هرلحظه پی یارم و نبود یار دلدار من
هرکسی آمد و گفت شیدای منه
بی مروت نیشخندی داشت کنار لبش

 

[Tannaz]

هر بار تو را دیدم شکفتم چون گل
باید که تو را دید صبح و شام

مرو از دوريت دل را ميازار
مكن ما را به دردي و غم گرفتار
ترا مي بينم و اشكم روان است
كه احساسم دو شفيته ميكند كار

 

[Tannaz]

هرلحظه پی یارم و نبود یار دلدار من
هرکسی آمد و گفت شیدای منه
بی مروت نیشخندی داشت کنار لبش

شدم دلخسته از اين ساده بودن
تو رفتي و دلم لرزيد ،ندانم
كه چندين ريشتر است تركت نمودن

 

[مهدیه احمدی]

شدم دلخسته از اين ساده بودن
تو رفتي و دلم لرزيد ،ندانم
كه چندين ريشتر است تركت نمودن

نه دگر تاب ندارد دل بیقرار من
باز چه کردی که دلم میخواهد
رفتنت را تماشاکند و ناگهان .....،تو بروی

 

[Tannaz]

نه دگر تاب ندارد دل بیقرار من
باز چه کردی که دلم میخواهد
رفتنت را تماشاکند و ناگهان .....،تو بروی

يار الهي كه دلي غافل نباشه
اگر باشه دل سائل نباشه
توجه ميكنم در زندگاني
اگر چيزي شكستم دل نباشه

 

[مهدیه احمدی]

يار الهي كه دلي غافل نباشه
اگر باشه دل سائل نباشه
توجه ميكنم در زندگاني
اگر چيزي شكستم دل نباشه

هرچه کردم خودم به خودم کردمو بس
به دلم لطمه زدم تا که دگر
به دنبال تو ی نامرد نگردد

 

[Tannaz]

هرچه کردم خودم به خودم کردمو بس
به دلم لطمه زدم تا که دگر
به دنبال تو ی نامرد نگردد

در ميان خمره جوشيدن چرا
روز با نيش زبان و زهر تلخ ناسزا
شب به سوراخ پشيماني خراميدن چرا

 

[Tannaz]

در ميان خمره جوشيدن چرا
روز با نيش زبان و زهر تلخ ناسزا
شب به سوراخ پشيماني خراميدن چرا[/QUOT]
انان كه به ما افاده هايي كردند
از مردم ما اعاده هايي كردند

 

[زینب میشی]

در میان خاطراتم او هنوز زنده و جاویدان است
با یاد نگاهش قلبم زنده و گه افتان و گه خیزان است

 

[roya.pi]

تورو را دوست میدارم
دروغ گفتم نمیدارم