در حال تایپ رمان دهلیزهای تاریک | زهرا. ا. د. کاربر انجمن یک رمان

Z.A.D.I · 10/11/24

احمد که خیالش از ریشه ناراحتی آرمین راحت شده بود، روزنامه را برداشت و در حال خواندن آن به پشتی صندلی تکیه زد. آذر ناراحت به آرمین نگاه کرد. پدرش با انتخاب مادر برای بچه هایش حسابی گل کاشته بود. هر چقدر هم آذر سعی می کرد جای خالیشان را پر کند، فایده ای نداشت.
ناخوداگاه همزمان به یاد اهداکننده کلیه احمد افتاد. پسر جوانی که در تصادفی فوت کرده و کلیه اش به احمد رسیده بود. او را با آرمین مقایسه کرد. دست خودش نبود. در برنامه هایش پیدا کردن اهدا کننده را در اولویت بیشتری نسبت به پانته آ قرار داد.
قلپی از قهوه اش خورد و به فکر حرفی برای دلداری دادن او افتاد. چه می گفت «همه چیز درست میشه» «مادرت دوستت داره» «معلومه به فکرته». همه اش مشتی دروغ بود.
در عوض برخلاف همیشه که کارهای حنانه را توجیه می...

Z.A.D.I · 10/11/24

از پشت میز بلند شد و به سمت اتاقش به راه افتاد. حداقل از حالت افسردگی اش خارج شده بود. آذر که خیالش از آرمین راحت شده بود، لیوان نیمه پر قهوه را برداشت و از پشت میز بلند شد.
احمد سر بلند کرد. قبل از اینکه سوالی بپرسد آذر جواب داد:
- امروز روز شلوغیه.
احمد روزنامه را بست. به سمت آذر دولا شد و کنجکاو پرسید:
- در مورد خانوده مقتول، خانواده نماینده مجلس، تحقیق کردی؟
- معلومه.
از وقتی خبر قتل پیچیده بود، آذر تحقیقات خودش را شروع کرده بود. او به اطلاعاتی نیاز داشت تا در مواقع لزوم از آن استفاده کند؛ اطلاعاتی که پلیس در اختیار نداشت.
آرمین همان شب، موقع قتل داخل ویلا بود. به جز آرمین، پسر نماینده مجلس و پسر شهردار، سه نفر دیگر هم داخل ویلا بودند. چند پسر جوان تصمیم گرفته بودند آخر هفته را در...

Z.A.D.I · 10/11/24

از روز اول ازدواجشان با هم قرار گذاشته بودند. احمد قاضی بود و مطیع قانون. آذر مسئول محافظت از خانواده بود و تمام کارهای غیرقانونی را انجام می داد و برای محافظت بهتر، احمد هیچگاه از جزئیات کارهایش سوال نمی پرسید.
آذر به او اطمینان داد:
-می دونی که هدف من همیشه محافظت از خانواده است؟ اگه لازم بشه بهت میگم.
احمد با لبخندی که نشان میداد به آذر اطمینان دارد جواب داد:
- معلومه.
دوباره به پشتی صندلی تکیه داد و غرق روزنامه شد. آذر پالتویش را همراه با لیوان قهوه برداشت و به سمت اتاق کارش که در گوشه دیگر سالن کنار اتاق کار احمد بود به راه افتاد. اتاق کارش کوچکتر و نقلی تر از احمد بود و برای رفت و آمد بهتر، یک در به سالن و یک در به حیاط داشت.
پالتو را روی چوب لباسی گذاشت. میز کوچک قهوه ای رنگش را...

Z.A.D.I · 10/11/24

ته قهوه را سر کشید و در را باز کرد. مجید سلام کرد و وارد دفترش شد. آذر نمی توانست این فکر را از سرش بیرون کند که مجید همیشه حامل اخبار شوم بود. هم کلاسی قدیمی آذر و وکیل خانوادگیشان بود اما هیچگاه چیزی خوبی از او نشنیده بود.
آذر به رسم ادب پرسید:
- چایی یا قهوه؟
مجید روی مبل جلوی میزش افتاد و گفت:
- همین الان از کافی شاپ میام. چیزی نمیخورم.
آذر کنجکاو پشت میزش نشست و لیوان خالی اش را روی میز گذاشت. مجید موهای مشکی اش را که تا شانه می رسید، پشت گوش داد و گفت:
- با چند تا از وکیلا صبحونه میخوردم. می دونی که! دوست های قدیمی! یه چیزهایی شنیدم.
آذر دستانش را روی میز به هم گره کرد و منتظر شنیدن ادامه صحبت هایش شد. مجید که توجه کامل آذر را جلب کرده بود گفت:
- حتما شنیدی که دادگاه میخواد قتل رو...

Z.A.D.I · 10/11/24

آذر دندان روی هم فشار داد و با نگاهی به مجید گفت:
- اسم آرمین توی پرونده آورده نشده. من خودم ازشون خواستم که ...
- می دونم اما خونواده نماینده مجلس زدند به سیم آخر. دارند به هر چیزی چنگ میزنند. تنها چیزی که میخواند اعدام قاتل پسرشونه.
- اما من ازشون خواسته بودم که ...
آذر ادامه نداد. دستانش را مشت کرد و به گوشه میز چشم دوخت. خوب روزهای بازجویی بعد از گروگانگیریش را به یاد می آورد. آن زمان آرمین تا مرز خودکشی پیش رفته بود. پیدا کردن او با دستی خونی کف هال حسابی آذر را ترسانده بود. نمی توانست یک برادر دیگر را از دست دهد.
شرایط الانش خیلی نزدیک به روزهایی بود که خودکشی کرد. می دانست بازجویی به هر دلیلی، پلیس و فشار به یاد آوردن حوادث، هر چند مستقیم به آرمین مربوط نمیشد، باعث می شود دوباره...

Z.A.D.I · 10/11/24

مجید کمی رو به جلو خم شد و با لحنی اطمینان بخش و شمرده شمرده پیشنهاد داد:
- من وکیلش میشم. خودم حواسم بهش‌ هست. بهتره ...
آذر بلند شد. فقط خودش می توانست قضیه را حل کند. برنامه امروزش به کل تغییر کرده بود. تبلتش را از روی میز برداشت و داخل کیف مشکی اش گذاشت. این تنها چیزی بود که امروز نیاز داشت.
مجید که می توانست حدس بزند آذر قصد چه کاری را دارد پرسید:
-کجا؟
آذر پالتو را برداشت و به سمت در به راه افتاد. مجید پشت سرش به راه افتاد و سعی کرد قانعش کند:
- آذر، دفعه پیش سعی کردی قضیه رو به روش خودت حل کنی اینجوری شد. بذار همه چیز قانونی پیش‌بره.
آذر قدم به حیاط گذاشت و دکمه های پالتویش را بست. مجید دنبالش دوید و گفت:
- ناسلامتی حقوق خوندی. شوهرت قاضیه. می دونی که قانون ...
آذر ایستاد. چرخید...

Z.A.D.I · 10/11/24

آذر جواب نداد و دوباره به راه افتاد. این بار مجید راه دیگری را در پیش گرفت:
- دفعه پیش که رفتی خونشون، راهت ندادند. یادت نیست نزدیک بود زنگ بزنند پلیس! آذر!
آذر به در ورودی نزدیک شده بود. محافظش جلالی که مرد میان سال، هیکلی و کچلی بود بیرون دوید. آذر بلافاصله دستور داد:
- ماشین رو آماده کن. خودت رانندگی کن. یه محافظ دیگه رو هم بیار.
مجید تسلیم شده کنارش ایستاد و گفت:
- کله شقی! مثل روزهای دانشجویی!
آذر حرفی نزد و منتظر محافظ ماند. مجید دوباره به تلاشش ادامه داد:
- بذار منم باهات بیام.
آذر سر چرخاند و گفت:
- کار تو و احمد بر اساس قانونه. خودتون رو نباید قاطی این حاشیه ها بکنید. بهتره پروندتون پاک باشه. اما من مجبور نیستم.
مجید که می دانست حق با آذر است و مثل همیشه مغلوب شده بود، باز هم...

Z.A.D.I · 16/11/24

با دیدن محافظش که همراه با محافظی دیگر به سمتش می آمد، آهسته گفت:
- بعدا با هم حرف می زنیم.
بدون نگاهی به عقب به راه افتاد. جلالی در عقب را باز کرد و آذر موقع سوار شدن به شهاب نگاهی انداخت که به عنوان محافظ دوم سوار ماشین میشد.
جلالی پشت فرمان نشست و پرسید:
- کجا میریم خانم؟
آذر هنوز به شهاب چشم دوخته بود‌. به این فکر می کرد که باید او را همراه خودش می برد یا از ماشین پیاده اش می کرد. او‌ کمترین اعتماد ممکن را به این محافظ داشت. تصمیمش را گرفت. او را همراه خودش می برد. بهتر بود با چهره واقعی آذر آشنا شود. به پشتی صندلی تکیه داد و در جواب جلالی گفت:
- خونه باقری ها. نماینده مجلس.
جلالی برای یک لحظه در سکوت به او نگاه کرد. می دانست در ذهنش چه می گذشت. آخرین دیدارش از خانه باقری ها خوب...

Z.A.D.I · 16/11/24

ماشین پیچید و به در سیاه عریضی نزدیک شد. جلالی پیاده شد و زنگ در را زد. بعد از رد و بدل چند جمله در آیفن، جمله آخر جلالی را شنید:
- بگو آذر پایدار اینجاست. میخواد خانم رو ببینند.
اتفاقی نیفتاد. دری باز نشد. جلالی پرسشگر از پنجره جلوی ماشین منتظر دستور به آذر نگاه کرد. می خواست به سمت ماشین حرکت کند که در باز شد.
جلالی سوار شد و متعجب گفت:
- در باز شد!
آذر پوزخندی زد و گفت:
- گفتم که! مطمئنم شکوه الان توی بالکن نشسته، منتظره قیافه عصبانی من رو ببینه‌. به خاطر همین در رو باز کرد.
جلالی سری تکان داد، فرمان را چرخاند و وارد حیاط عریض خانواده باقری شد.
آذر با کینه ادامه داد:
- فقط نمی دونه اگه‌ من رو عصبانی کنه من بدترش رو سرش میارم.
ماشین در نزدیکی عمارت متوقف شد. آذر رو به جلالی گفت:
-...

Z.A.D.I · یکشنبه ساعت 17:21

واکنش شهاب را ندید و تنها مسیر را ادامه داد. دو پله بالا رفت و قدم به بالکن وسیعی گذاشت که پر از گلدان های ریز و درشت بود. شکوه روی صندلی، پشت میزی که صبحانه روی آن چیده شده بود، منتظرش بود‌.
آذر رو به روی او نشست. از دو لیوان نیم خورده چایی مشخص بود به جز او یک نفر دیگر هم سر میز بوده اما به خاطر آذر میز را ترک کرده.
آذر پرسید:
- حاج آقا نیستند؟
شکوه سرد جواب داد:
- نه. هر حرفی داری به خودم بزن.
شکوه هنوز هم لباس سیاه پوشیده بود. مادری بود که عزادار پسر جوانش بود. در این مورد نمی توانست با این مادر همزاد پنداری کند.
شکوه بر خلاف دفعه قبل، مطمئن و با اعتماد به نفس نشسته بود. آذر در دلش پوزخند زد. نمی خواست اعتراف کند اما دوست داشت اعتماد به نفس کذایی شکوه را از بین ببرد.
مودبانه و با...

در حال تایپ رمان دهلیزهای تاریک | زهرا. ا. د. کاربر انجمن یک رمان

گزینه‌های بیشتر

Z.A.D.I

امضا : Z.A.D.I

Z.A.D.I

امضا : Z.A.D.I

Z.A.D.I

امضا : Z.A.D.I

Z.A.D.I

امضا : Z.A.D.I

Z.A.D.I

امضا : Z.A.D.I

Z.A.D.I

امضا : Z.A.D.I

Z.A.D.I

امضا : Z.A.D.I

Z.A.D.I

امضا : Z.A.D.I

Z.A.D.I

امضا : Z.A.D.I

Z.A.D.I

امضا : Z.A.D.I

موضوعات مشابه

کاربران بازدید کننده از موضوع (تعداد: 11)

کاربران در حال مشاهده موضوع (تعداد: 0, کاربر: 0, مهمان: 0)